Spoorwegkaart 1903 van de Lehigh Valley Onderzetter

Op www.railphotoexpress.biz Lehigh Valley Railroad Map 1903 The Lehigh Valley Railroad (meldingsmerk LV) was een van de spoorwegen die in het noordoosten van de Verenigde Staten waren gebouwd om voornamelijk antracietsteenkool te vervoeren. Het werd toegelaten 21 april 1846 in de Amerikaanse staat Pennsylvania en werd 20 september 1847 opgericht als Delaware, Lehigh, Schuylkill en Susquehanna Railroad Company. Op 7 januari 1853 werd de naam veranderd in Lehigh Valley Railroad.Het was soms bekend als de Route of the Black Diamond, genoemd naar het antraciet dat het vervoerde. Destijds werd antraciet per boot over de rivier de Lehigh vervoerd; de spoorweg was bedoeld als een sneller vervoer . Vanaf 31 december 1925, 1363,7 mijl weg, 3533,3 mijl spoor; vanaf 31 december 1970, 927 mijl van de weg en 1963 mijl van het spoor. De route werd onderzocht en de classificatie begon in 1850, maar de vooruitgang was traag en de financiering was ontoereikend. De groei van de spoorweg vond plaats nadat Asa Packer in 1852 in de spoorweg had geïnvesteerd en de naam van de Lehigh Valley Railroad (LVRR) werd gewijzigd. Met de steun en de leiding van Packer zijn hoofdingenieur Robert H. Sayre voltooide de weg in 1855 van Mauch Chunk (Jim Thorpe, cadeau-dag) naar de Delaware in Easton, waar kolen naar Philadelphia op het Delaware Division Canal konden worden vervoerd of over de rivier naar Phillipsburg, New Jersey, waar het Morris Canal en de Central Railroad of New Jersey (CNJ) deze naar de markt van New York konden vervoeren. De LVRR heeft bij Easton een dubbeldeksbrug over de Delaware aangelegd voor verbindingen met de CNJ en de Belvidere Delaware Railroad in Phillipsburg Na de Grote Depressie, maar de spoorweg had een paar perioden van welvaart, maar was duidelijk in een langzame terugloop. Op 1 april 1976 verwierf Conrail een groot deel van de activa van de failliete Lehigh Valley Railroad.