Sternberg's driehoekige liefdestheorie mok

De driehoekstheorie van de liefde is een liefdestheorie ontwikkeld door de psycholoog Robert Sternberg. In de context van interpersoonlijke relaties, "zijn de drie componenten van liefde, volgens de driehoekige theorie, een intimiteitcomponent, een passiecomponent, en een besluit/toewijding component." Intimiteit - die gevoelens van gehechtheid, nabijheid, verbondenheid, en bondigheid omvat. Passie - Dit omvat stations die verbonden zijn met zowel levenskracht als seksuele aantrekkingskracht. Toezegging - die op korte termijn het besluit omvat om bij een andere partij te blijven, en op lange termijn de gezamenlijke verwezenlijkingen en plannen die met die andere partij zijn gemaakt. "De hoeveelheid liefde die je ervaart hangt af van de absolute kracht van deze drie componenten, en het soort liefde dat je ervaart, hangt af van hun sterke punten ten opzichte van elkaar." Verschillende stadia en soorten liefde kunnen worden verklaard als verschillende combinaties van deze drie elementen; bijvoorbeeld, verandert de relatieve nadruk van elke component in tijd aangezien een volwassen romantisch relatie zich ontwikkelt. Een relatie dat op één enkel element wordt gebaseerd is minder waarschijnlijk om te overleven dan één gebaseerd op twee of drie elementen. [via Wikipedia]