1650 Jansson Map of the Ancient World Poster

1650 Jansson Map of the Ancient World - Geographicus Orbis Terrarus Veteribus Cogniti Typus Geographicus Een uitzonderlijke 1650 kaart van de wereld zoals deze bekend was bij de Ouden van Jan Janssonius. Dergelijke kaarten, die de hedendaagse geografie met oude plaatsnamen vulden, waren populair in de post-Renaissance periode. Scholars die door herontdekte Griekse en Romeinse teksten graven, hadden een geografisch referentiepunt nodig voor de talrijke plaatsnamen die deze werken hebben gemaakt. Dergelijke kaarten verschenen in de 16e eeuw. Dit specifieke voorbeeld is een significante reworking van een vroegere grafiek door A. Ortelius. Het bestrijkt Europa, western-Azië en Noord-Afrika, evenals belangrijke, zij het blanco, delen van de omringende zeeen. Jansson heeft deze kaart merkwaardig georiënteerd met Afrika in het centrum. Als zodanig lijken Europa en Azië een bijna perifere rol op zich te nemen. Talloze oude wereldnamen, waarvan de meeste afkomstig zijn uit de geografische ligging van Ptolemy, zijn inbegrepen. Jansson neemt ook nota van alle vijf klimaatzones, de frigide zones in het noorden en zuiden, de bewoonbare gematigde zones ten noorden en ten zuiden van de tropen, en de ongastvrije zone van torrid aan beide zijden van de evenaar. Cartografisch is deze kaart niet te ver van het standaardmodel van de periode. In Afrika worden de bergen van de Mood en de Likes van de Nijl geïdentificeerd. Het Kaspische Zee is verkeerd georiënteerd op een oost-westas. Sri Lanka wordt geïdentificeerd met Tapobrana. In Zuidoost-Azië blijkt dat de vijf grote rivieren van de regio afkomstig zijn van het apocryphale meer dat hier bekend is, maar hier niet geëtiketteerd is, zoals Chaimay. Verschillende schepen die vissen, varen en koopvaardijschepen, en het vreemde monster van het zee vullen de onbekende zeeen. Dit voorbeeld vertegenwoordigt de tweede staat van deze kaart met een volledig ontwikkelde toewijding bij het bodemcentrum. De eerste staat van de grafiek verliet deze gebiedspatie. Een barokke titelruimte met kerubs beslaat het bovenste deel van het bord. Deze kaart is gepubliceerd in deel 2 van de 1650 Atlas Maritimus van Jansonnius of deel 5 van zijn Atlantis Majoris.