1794 Samuel Dunn Map of the World in Hemispheres Muismat

Een absoluut verbluffende en monumentale muurkaart met dubbel hemisfeer van de wereld van Samuel Dunn uit 1794. Deze buitengewone kaart is zo groot en zo rijk in detail dat het uitzonderlijk uitdagend is om het volledige recht in of fotografische of tekstuele beschrijvingen te doen. Hoesje de hele wereld in een projectie op een dubbel halfrond. De primaire kaart is aan alle zijden omringd, maar gedetailleerde wetenschappelijke berekeningen en beschrijvingen, evenals sterkaarten op het noordelijk en zuidelijk halfrond, een kaart van de maan, een Latitude- en lengtegraad-Analemma-kaart, een kaart van het zonnestelsel, een Mercator-projectie van de wereld, een Analemma-projectie, een seizoenskaart, een universele schaalkaart en talrijke kleinere diagrammen met planeten en wiskunde systemen. Alle tekst is in het Engels. We zullen onze enquête over deze kaart in Noord-Amerika starten, waarvan een groot deel, zelfs in 1794, grotendeels onbekend was. Deze kaart volgt kort na de verkenningen van kapitein Cook in het noordpoolgebied en het noordwesten van de Stille Oceaan, dus de algemene contouren van het continent zijn bekend. Toen deze kaart werd gemaakt, waren er echter weinig binnenlandse expedities die zich tot westwaarts voorbij de Mississippi uitstrekten. Op deze kaart staan twee afzonderlijke speculatieve cursussen voor de apocryphal-rivier van het Westen, een noordelijke verbinding die zich uitstrekt van het Winnipeg-meer en een zuidelijke route ten zuiden van Winnepeg door het Pike-meer. De rivier van het Westen was een hoopvolle droom van Franse en Engelse ontdekkingsreizigers die op zoek waren naar een waterdoorgang door Noord-Amerika naar de Stille Oceaan. Mocht een dergelijke route worden gevonden, dan zou het een belangrijke handelsader zijn geworden waardoor de Britse en Franse kolonies, die de oostelijke delen van Noord-Amerika domineerden, met de Spanjaarden zouden kunnen concurreren om de lucratieve handel tussen Azië en de Stille Oceaan. Maar weinig realiseerden deze speculatieve cartografen zich dat het grootste deel van de Rocky Mountains tussen hen en hun dromen stond! Iets ten zuiden van de rivier van het Westen vinden we het koninkrijk Quivira, een van de landen die geassocieerd zijn met de Spaanse legendes van de Seven Cities of Gold. Op dit gebied kunnen we ook Drake's haven of Port de la Bodega en Albion vinden. Drake's Harbour is waar Sir Francis Drake zogenaamd landde tijdens zijn omtrek in het wereldbol in 1580. Drake overwinterde in deze haven en gebruikte de overvloedige middelen van de regio om zijn schepen te repareren. Hij claimde ook het land voor Engeland dat hen New Albion noemt. Hoewel de ware locatie van Drake's haven onbekend is, ligt de meeste plaats deze veel verder in het noorden. Dunn pleit voor een Britse en geen Spaanse claim op deze regio, omdat hij deze regio verder naar het zuiden van New Albion vestigt. Aan de oostkust van Noord-Amerika vinden we een aankomende Verenigde Staten die zich uitbreiden van Georgië naar Maine. Dunn noemt Boston, New York, Charleston, Long Island en Philadelphia, evenals de belangrijke kleinere steden Jamestown, Williamsburg en Edonton. Zuid-Amerika heeft een typisch nauwkeurige kustlijn en een beperkte kennis van het binnenland buiten Peru en de bevolkte kustgebieden. Voor de kust zijn er een paar eilanden, waaronder de Galapagos, die de "Inchanted Islands" worden genoemd. Het Amazonegebied is vaag, met veel van zijn bijrivieren die speculatief zijn. Dunn en d'Anville hebben de volksvertegenwoordiging van Manoa of El Dorado in Guyana afgeschaft, maar er is een vestiair meer van Parima te zien. In het zuiden wordt de Laguna de los Xarayes, een andere apocryphale bestemming, getrokken aan de meest noordelijk gelegen terminal van de Paraguay. De Xaraiés, dat wil zeggen de meesters van de rivier, waren een inheems volk dat tegenwoordig delen van de Braziliaanse Matte Grosso en de Pantanal bezet. Toen Spaanse en Portugese verkenners voor het eerst de Paraguay-rivier bevaren, zoals altijd op zoek naar El Dorado, zagen ze de grote overstromingsvlakte van Pantanal op het hoogtepunt van de jaarlijkse aanvoer. Het is begrijpelijk dat de overstromingsvlakte verkeerd wordt geïnterpreteerd als een gigantisch zee in het binnenland. Ze noemden het naar de lokale bewoners, de Xaraies. Dit werk is in de Verenigde Staten openbaar en in de landen waar de auteur meer dan 100 jaar of minder auteursrecht geniet.