Arachnida (Spiders) Ernst Haeckel Fine Art Stropdas

Kunstformen der Natur, 1904 Het 66e bord van Ernst Haeckels Kunstformen der Natur (Kunstvormen van Natuur), waarin spinnen te zien zijn. Soort 1. Tegeocranus hericius 0.6mm, Europa 2. Tegeocranus latus 0.9mm, Europa 3. Tegeocranus cepheiformis 0,62mm, Europa 4. Leiosoma palmicinctum 1.0mm, Europa 5. Phrynus reniformis (natuurlijke grootte), Oost-India 6. Arkys cordiformis (2x), Amerika 7. Gasteracantha cancriformis (3x), Brazilië 8. Gasteracantha acrosomoides (5x), Madagaskar (nu Acrosomoides acrosomoides) 9. Gasteracantha geminata (3x), Oost-India 10. Gasteracantha arcuata (2x), Java (nu Macracantha arcuata) 11. Acrosoma hexacanthum (4x), Brazilië (nu ook Gasterocantha cancriformis) 12. Acrosoma spinosum (2x), Zuid-Amerika (nu Micrathena schreibersi) 13. Acrosoma bifurcatum (4x), Brazilië (nu Micrathena furcata) 14. Oxyopes variegatus (3x), Duitsland (nu Oxyopes heterophthalmus) 15. Spinnen uit de orde Araneae (Epeira diadema) (3x), Duitsland (nu Araneus diadematus) zijn lucht-ademende geleedpotigen uit het cheliceraat die acht poten hebben, en chelicerae veranderd in slagtanden die gif injecteren. Spinnen komen wereldwijd voor op elk continent behalve Antarctica, en zijn ingeburgerd geraakt in bijna elke ecologische niche. In 2008 waren er ongeveer 40.000 spinnensoorten en 109 families geregistreerd door taxonomen. Anatomisch verschillen spinnen van andere geleedpotigen doordat de gebruikelijke lichaamssegmenten worden versmolten tot twee tagmata, de cephalothorax en de buik, en verbonden worden door een kleine, cilindrische pedicel. Spinnen hebben, behalve de primitiefste groep, de Mesothelae, de meest gecentraliseerde zenuwstelsels van alle geleedpotigen, omdat al hun ganglia's zijn versmolten tot één massa in de cephalothorax. In tegenstelling tot de meeste geleedpotigen hebben spinnen geen strekspieren in hun ledematen en verlengen ze in plaats daarvan door hydraulische druk. Hun buik beer aanhangsels die zijn gewijzigd in spintepels die rag extruderen van maximaal zes soorten zijden klieren in hun buik. Spinnenwebben variëren sterk in grootte, vorm en de hoeveelheid kleverige draad die wordt gebruikt. Het lijkt er nu op dat het spiraalvormige wielweb een van de vroegste vormen kan zijn, en spinnen die verward spinnenwebben produceren zijn meer in overvloed en divers dan orb-web spinnen. Spinachtige spinachtigen met zijdeproducerende spinnetjes verschenen ongeveer 386 miljoen jaar geleden in het Devoon, maar deze dieren misten blijkbaar spintepels. Echte spinnen zijn gevonden in Carboon-gesteenten van 318 tot 299 miljoen jaar geleden en lijken erg op de meest primitieve overlevende orde, de Mesothelae. De belangrijkste groepen van moderne spinnen, Mygalomorphae en Araneomorphae, verschenen voor het eerst in het Trias, voor 200 miljoen jaar geleden. Ernst Heinrich Philipp August Haeckel (16 februari 1834 - 9 augustus 1919) was een Duits bioloog, natuuronderzoeker, filosoof, arts, hoogleraar en kunstenaar die duizenden nieuwe soorten ontdekte, beschreef en benoemde, een genealogische boom in kaart bracht die alle levensvormen met elkaar in verband bracht en vele termen bedacht in de biologie, waaronder fylum, fylogenie, ecologie en het koninkrijk Protista. retro schattig artistiek natuur patroon dierlijk realisme fine art.