Artillerie van de Amerikaanse Burgeroorlog Kalender

Artillerie speelde een cruciale rol in het vormgeven van het verloop van de Amerikaanse Burgeroorlog, het verstrekken van zowel destructieve kracht en ondersteuning voor infanterie en cavalerie operaties. In het begin van de oorlog waren het Noordelijke leger en de Zuidelijke troepen afhankelijk van kanonnen met gladde loop, die beperkt waren in bereik en nauwkeurigheid. De belangrijkste artilleriestukken die in die tijd in gebruik waren, waren het 6-ponder veldkanon, de 12-ponder houwitser en het 24-ponder pistool, die allemaal hun effectiviteit in eerdere oorlogen hadden bewezen. Naarmate het conflict vorderde, begonnen beide partijen te innoveren, wat leidde tot een aanzienlijke toename van de vuurkracht en sophisticatie van artillerie. Tegen het midden van de oorlog begonnen getrokken artilleriestukken gladboorkanonnen te vervangen, waardoor de nauwkeurigheid en het bereik sterk verbeterden. Vooral het Noordelijke leger was snel om deze vooruitgang te omarmen, met behulp van het krachtige 10-ponder Parrott-geweer en het 3-inch Ordnance-geweer voor een verwoestend effect. Deze kanonnen hadden spiraalvormige groeven in het vat die een meer consistente nauwkeurigheid mogelijk maakten, waardoor ze effectief waren op langere afstanden. De Zuidelijke troepen, hoewel langzamer om geweergeschut te nemen, ook opgenomen dergelijke wapens in hun arsenalen, met name met behulp van de Napoleon kanon en de Whitworth geweer, dat was een bijzonder lange afstand wapen. De artillerie tactiek evolueerde ook, met zowel de Unie als de Zuidelijke troepen die de noodzaak erkenden om hun kanonvuur te coördineren met infanterie- en cavaleriebewegingen. Tijdens grote veldslagen, zoals Gettysburg, Antietam en Vicksburg, gingen artilleriebombardementen vaak vooraf aan infanterieaanvallen, waardoor de vijandelijke verdediging werd verzacht en kansen werden gecreëerd voor doorbraken. Artilleriebatterijen, bestaande uit meerdere kanonnen, werden georganiseerd in grotere formaties en ingezet op strategische locaties om belangrijk terrein te dekken. Het gebruik van munitie zoals kogelschot en explosieve granaten stelde artillerie in staat om effectief te zijn in zowel offensieve als defensieve operaties, in staat om infanterieformaties en vestingwerken uit elkaar te halen. Ondanks zijn macht was de artillerie niet onoverwinnelijk en de effectiviteit ervan hing vaak af van de vaardigheid en coördinatie van de artilleriebemanningen. Het Noordelijke leger had een voordeel in termen van de omvang en technologische vooruitgang van zijn artilleriekorps, wat een snellere en effectievere vuursteun mogelijk maakte. De Zuidelijke troepen, die aanvankelijk werden overmeesterd, vertrouwden op superieure tactieken en de vindingrijkheid van hun commandanten om hun artillerie zo goed mogelijk te gebruiken. Het gebruik van artillerie was een sleutelfactor in veel van de belangrijkste veldslagen van de Burgeroorlog, die bijdroegen aan het bepalen van de uitkomst van de verlovingen en aan het succes van zowel de Noordelijke als de Zuidelijke strijdkrachten.