BALD ELGF* HORLOGE

BALD ELGF—De kale adelaar (Haliaeetus leucocephalus, uit het Grieks ἅ λάς, hals "zee", αἰ εευκος aietos "eagle", λευκος, leukos "white", εελάς, kephalē "head") is een roofvogel die in Noord-Amerika wordt aangetroffen. Een zee adelaar, heeft twee bekende ondersoorten en vormt een soortenpaar met de witte staartadelaar (Haliaeetus albicilla). Het gamma omvat het grootste deel van Canada en Alaska, alle aangrenzende Verenigde Staten, en Noord-Mexico. Het wordt aangetroffen in de buurt van grote stukken open water met een overvloed aan voedselvoorziening en ouderwets groeiende bomen voor nesting. De kale adelaar is een opportunistische aanjager die voornamelijk leeft op vis, die door zijn talon wordt neergezwoeld en uit het water wordt gesnuffeld. Het bouwt het grootste nest van een Noord-Amerikaanse vogel en de grootste boomnesten ooit geregistreerd voor elke diersoort, tot 4 m (13 ft) diep, 2,5 m (8,2 ft) breed en 1 metrische ton (1,1 korte ton) in gewicht. De looptijd wordt bereikt op de leeftijd van vier tot vijf jaar. Bald-adelaars zijn eigenlijk niet kaal; de naam komt voort uit een oudere betekenis van het woord "wit in het hoofd". De volwassene is voornamelijk bruin met een witte kop en staart. De geslachten zijn identiek in plumage, maar vrouwen zijn ongeveer 25 procent groter dan mannen. De snavel is groot en verslaafd. Het plaatje van het onvolgroeide is bruin. De kale adelaar is zowel de nationale vogel als het nationale dier van de Verenigde Staten van Amerika. De kale adelaar staat op zijn zeehond. In de late 20e eeuw stond het op de rand van de afpersing in de aangrenzende Verenigde Staten. Sindsdien zijn de populaties hersteld en is de soort op 12 juli 1995 verwijderd van de lijst van bedreigde soorten van de Amerikaanse overheid en overgebracht naar de lijst van bedreigde soorten. Het is op 28 juni 2007 geschrapt uit de lijst van bedreigde en bedreigde wilde dieren in de 48 lagere staten.