Bruid in het rood op Chinese bruiloft in Shanghai Heupfles

De lucht kraakte met de vreugdevolle verwachting van een trouwdag. De jonge vrouw, Xiaohua, baadde in de warme gloed van de kamer, een visie van jeugdige elegantie. Haar gezicht, vlekkeloos met een vleugje lichte make-up die haar jeugdige kenmerken benadrukte, werd omlijst door een cascade van zwart haar versierd met een feniks haarspeld; een traditioneel symbool van geluk en welvaart in Chinese bruiloften. Een felrode vlek kleurde haar lippen, echoën de gunstige tint van haar trouwjurk, een prachtige qipao die haar rondingen omhelsde als een tweede huid. De karmozijnzijde glinsterde met ingewikkeld gouden borduurwerk, elk ontwerp een delicate feniks die vlucht - een stil gebed voor een harmonieuze en vruchtbare unie, een gemeenschappelijke wens voor koppels in Chinese bruiloften. — Een Xiuhe, een traditionele bruiloft kopstuk gemaakt van rode zijde en versierd met snaren van zoetwater parels, rustte op haar hoofd. Het roosterachtige ontwerp, dat doet denken aan het nest van een ekster, symboliseerde ijverigheid en de hoop op een toekomst gevuld met overvloed, een traditionele zegen verleend aan bruiden tijdens Chinese bruiloften. Elke parel, nauwgezet op de zijde genaaid, vertegenwoordigde een welgemeende zegen van haar familie en voorouders, hun liefde en een gewicht dat ze met trots droeg op haar trouwdag. In haar handen wierp ze een groot boeket pioenen-China's nationale bloem-hun fluweelzachte bloemblaadjes een symbool van passie en nieuw begin, een populaire keuze voor Chinese bruiloftsboeketten. De weelderige groene stengels, die doen denken aan jade, fluisterden over een lang leven en voorspoed, een andere zegen waarop werd gehoopt in Chinese bruiloften. De gebroken witte achtergrond van de kamer, versierd met papercuts die scènes van eeuwige liefde afbeelden, leek weg te vagen, waardoor alleen de stralende bruid, een afbeelding van elegantie en traditie, klaar om een liefdesverhaal te beginnen dat generaties terug rekte, een mooie voortzetting van de Chinese huwelijksgewoonten. — Volgens de auteursrechtwetgeving van de Volksrepubliek China komen werken 50 jaar na de eerste publicatie ervan of 50 jaar na de creatie ervan nog niet gepubliceerd.