Bushidō 武士道 Bushidou Pet

een Japanse gedragscode en een manier van het samoerai leven, losjes analoog aan het concept van ridderlijkheid. Het komt voort uit de samoerai morele code en benadrukt zuinigheid, loyaliteit, vechtsporten, meesterschap en eer tot de dood. Geboren uit twee belangrijke invloeden, werd het gewelddadige bestaan van de samoerai getemperd door de wijsheid en sereniteit van het confucianisme en boeddhisme. Bushido ontwikkelde zich tussen de 9e en 12e eeuw en talrijke vertaalde documenten uit de 12e tot 16e eeuw tonen zijn grote invloed in heel Japan. Volgens het Japanse woordenboek Shogakukan Kokugo Daijiten, "wordt Bushido gedefinieerd als een unieke filosofie (ronri) die zich verspreidde door de krijgersklasse uit de Muromachi (chusei) periode." In Bushidō: The Soul of Japan (1899) schreef auteur Nitobe Inazō: "...Bushidō is dan de code van morele principes die de samoerai moesten of moesten naleven... Vaak is het een code die niet wordt uitgesproken en niet wordt geschreven. Het was een organische groei van decennia en eeuwen militaire carrière." Nitobe was niet de eerste persoon die de Japanse ridderlijkheid op deze manier documenteerde. In zijn tekst Feudal and Modern Japan (1896) schreef historicus Arthur May Knapp: "De samoerai van dertig jaar geleden hadden duizend jaar training in de wet van eer, gehoorzaamheid, plicht en zelfopoffering achter zich..... Het was niet nodig om creëer te maken of ze op te richten. Als kind hoefde hij, net als in zijn vroegste jaren, slechts onderricht te krijgen in de etiquette van zelfverbranding. Het fijne eergevoel dat het eiste, zat in het bloed..." Onder het Tokugawa-shogunaat werden aspecten van de Bushido geformaliseerd in de Japanse feodale wet. http://en.wikipedia.org/wiki/Bushido