Celestella de herder van de dageraad tweekleurige koffiemok

Lang voordat het eerste licht van de dageraad de lucht in ging, dwaalde een eenzaam lam de Silverglow Meadow in aan de rand van de wereld. Zuiver wit als vers gevallen sneeuw, viel ze op tussen haar kudde – en toen de eerste zonsopgang de horizon poetste, ontvouwden zich twee hemelsblauwe engelenvleugels van haar schouders met een zachte glinstering. De schaapherders, vol ontzag, noemden haar Celestella, want haar onderbuik voelde zachter aan dan het maanlicht en haar vleugels schitterden als de ochtendhemel. Volgens de legende werd Celestella aangeraakt door Aurora, de geest van de dageraad. Zoals het verhaal gaat, toen de wereld jong was en de duisternis elke nacht te lang bleef hangen, plukte Aurora twee fragmenten van de pasgeboren hemel en weefde ze in de vacht van een lam. Vanaf dat moment droeg Celestella de belofte van het aanbreken van de dag waar ze ook zwierf.