centrum van de melkweg poster

Onze Melkweg is een stoffige plek. Zo stoffig dat we het centrum van het sterrenstelsel niet in zichtbaar licht kunnen zien. Maar toen de Spitzer Space Telescope van NASA zijn infraroodogen zette op het galactische centrum, nam hij dit spectaculaire uitzicht op. Het afbeelding is genomen met slechts één van Spitzer's camera's (op een golflengte van 8 micron) en benadrukt de uitzonderlijk heldere en stoffige wolken in de regio, die zijn ontstoken door jonge, massale sterren. Afzonderlijke sterren kunnen ook worden gezien als kleine stippen verspreid over het stof. De bovenste mozaïek shows een deel van het galactische centrum dat zich over een afstand van 760 lichtjaren uitstrekt. Bedankt voor de uitstekende resolutie van Spitzer, de stoffige functies in het galactische centrum zijn in een ongekend detail te zien. Vier voorbeelden worden getoond in de overdreven bijvoegsels bij de bodem. De verste linkerdoos shows een paar stervormende gebieden die op uil-achtige kosmische ogen lijken. Links van de "ogen" kunnen donkere stofstroken worden gezien. Dit object bevindt zich waarschijnlijk in een spiraalarm tussen de Aarde en het galactische centrum, in tegenstelling tot de volgende voorbeelden, die zich allemaal in het galactische centrum bevinden. Het volgende intrede rechts bevat de extreem lichtgevende "Quintuplet" sterren, een set van vijf massale sterren die zichzelf zouden hebben begraven in stofcocons. Net onder en rechts van de Quintuplet is de "Pistolnebula", een bubbel van uitgeworpen materiaal uit de centrale, massieve Pistolster. De vingerachtige pijlers links maken deel uit van een structuur die "sikkel" wordt genoemd. Ze zijn qua grootte en vorm vergelijkbaar met die in het beroemde afbeelding van de Eagle Nebula, genomen door de Hubble Space Telescope van NASA. Pilletjes zoals deze worden uit dichte stofwolken gesculpeerd door straling en wind van warme sterren. De pijlers in de Sickle waren waarschijnlijk gevormd door een cluster van hete sterren rechts, maar niet goed zichtbaar hier. Het derde bijvoegsel benadrukt een systeem van lange, strenge structuren die voor het eerst dichtbij de basis van een gebied worden gezien dat als de "Gewapende Filamenten wordt bekend." Deze lange gloeidraden zijn ongeveer 10 lichtjaren lang en minder dan 1 lichtjaar breed. De heldere stervormende gebieden rechts zijn een van de helderste in de infraroodhemel. Het laatste instapniveau naar rechts shows het centrum van ons sterrenstelsel, de helderste plek in het hele mozaïek. De helderheid is het resultaat van stof die wordt opgewarmd door een compact cluster van warme sterren. De heldere vlek markeert ook de locatie van een superzwaar zwart gat, waaromheen een roterende ring van gas en stof, bekend als de omringende schijf, kan worden gezien. Dit afbeelding werd genomen met de infraroodcamera van Spitzer (IRAC), met zijn 8-micron detector. Het show de uitstoot van opgewarmde moleculen in stofwolken die polycyclische aromatische koolwaterstoffen worden genoemd.