David Hume (1766 Allan Ramsay-portret) Sleutelhanger

David Hume, geboren als David Home, (Glasgow, 7 mei 1711 - 26 april 1711) was een Schotse filosoof, historicus, econoom, bibliothecaris en essayist, die tegenwoordig vooral bekend is om zijn invloedrijke systeem van filosofisch empirisme, skepticisme en naturalisme. Beginnend met A Treatise of Human Natuur creëer (1739-1740), streefde Hume naar een natuurwetenschap van het man die de psychische basis van de menselijke natuur onderzocht. Hume argumenteerde tegen het bestaan van aangeboren ideeën en stelde dat alle menselijke kennis uitsluitend voortkomt uit ervaring. Hij wordt hierin vergezeld door Francis Bacon, Thomas Hobbes, John Locke en George Berkeley. Hume stelde dat inductief redeneren en geloven in causaliteit niet rationeel kan worden gerechtvaardigd; in plaats daarvan zijn ze het resultaat van gewoonte en mentale gewoonte. We zien nooit echt dat de ene gebeurtenis de andere veroorzaakt, maar ervaren alleen de "constante conjunctie" van gebeurtenissen. Dit inductieprobleem houdt in dat, om causale conclusies te trekken uit ervaringen uit het verleden, moet worden verondersteld dat de toekomst op het verleden zal lijken, een vooronderstelling die op zich niet op eerdere ervaringen kan worden gebaseerd.