De gekrukte pot t-shirt

Een waterdrager in India had twee grote potten, een hing aan elk uiteinde van een stok die hij over zijn nek droeg. Een van de potten had een barst erin, maar de andere pot was perfect, en leverde altijd een vol deel water aan het eind van de lange wandeling van de stroom naar het huis van de meester, terwijl de gebroken pot slechts half vol kwam. Een volle twee jaar lang ging dit dagelijks door, waarbij de drager slechts anderhalf potje vol water naar zijn huis bracht. Natuurlijk was de perfecte pot trots op zijn prestaties, perfect tot het einde waarvoor hij gemaakt werd. Maar de arme gekraakte pot was erg beschaamd over zijn onvolkomenheid, en was ellendig dat hij slechts de helft kon doen van wat hij moest doen — of zo dacht hij. De gekraakte pot, na twee jaar van wat hij als een bittere mislukking beschouwde, sprak op een dag tegen de waterhouder. "Ik schaam me voor mezelf en ik wil je mijn excuses aanbieden." "Waarom?" vroeg de waterhouder. "Waar schaam je je voor?" "De afgelopen twee jaar heb ik slechts de helft van mijn werkelijke capaciteit kunnen leveren, omdat deze barst aan mijn kant het water helemaal naar het huis van de meester laat lekken. Vanwege mijn gebreken moet je al dit werk doen, en je krijgt geen volledige waarde van je inspanningen," zei de gekraakte pot. De waterdrager voelde medelijden met de oude gekraakte pot, en compassievol zei: "Terwijl we terugkeren naar het meesterhuis, wil ik dat je de mooie bloemen langs de weg opmerkt." Terwijl ze de heuvel opgingen, zag de oude gekraakte pot de zon schijnen op de mooie wilde bloemen die groeiden langs zijn kant van de weg, en dit juichte het wat toe. Aan het eind van het spoor voelde het zich echter nog steeds slecht omdat het opnieuw de helft van zijn lading had uitgelekt, en dus verontschuldigde het zich aan de waterhouder voor zijn falen. De drager zei tegen de pot: "Merkte je dat er bloemen waren aan je kant van de weg, maar niet aan de andere kant van de pot? Dat komt omdat ik altijd over je zwakke plek heb gekend en het goed heb gebruikt. Ik plantte bloemzaad op je kant van de weg (voor de terugreis), en elke dag terwijl we teruglopen van de stroom, heb je ze gedrenkt. Al meer dan twee jaar kan ik deze mooie bloemen kiezen om de tafel van mijn meester te versieren. Als je niet zo was als jij, zou hij geen bloemen voor zijn huis hebben." Ieder van ons heeft onze eigen unieke gebreken. We zijn allemaal gekraakte potten. Maar als we hem toestaan, zal de Heer ons gebruiken om, ondanks onze gebreken, de tafel van zijn vader op een of andere manier te genazen. In de geweldige economie van God gaat er niets verloren. Dus als we manieren zoeken om minister te zijn, en zoals God je noemt in de baan die hij voor je heeft benoemd, wees niet bang voor je fouten. Erken ze, en laat hem ze gebruiken, zodat je ook kan helpen schoonheid toe te voegen langs de paden die hij voor je heeft gekozen.