De zestiende-eeuwse Wereldkaart Rosaccio uit 1598 Cadeaupapier

Interessante en opvallende vroege wereldkaart, die voor het eerst verscheen in Rosaccio's 1598 editie van Ptolemaeus' Geographia. De kaart is losjes gebaseerd op de kaart van Rumold Mercator uit 1587, maar met parallelle breedtegraadlijnen, die de landmassa's van noord naar zuid strekken. De projectie van Noord-Amerika is vergelijkbaar met de Zaltieri/Lafreri-kaarten van Noord-Amerika, met een dynamische projectie van de noordwestkust. Een van de plaatsnamen daar is Anian, dat is afgeleid van Ania, een Chinese provincie aan een grote golf die wordt genoemd in Marco Polo's reizen (ch. 5, boek 3). De Golf van Polo was eigenlijk de Golf van Tonkin, maar de beschrijving van de provincie werd overgebracht van Vietnam naar de noordwestkust van Noord-Amerika. De eerste kaart om te doen was Giacomo Gastaldi's wereldkaart van 1562, gevolgd door Zaltieri en Mercator in 1567. De Straat werd toen een afkorting voor een doorgang naar China, dat wil zeggen een Noordwestelijke Doorvaart. Het verscheen op kaarten tot het midden van de 18e eeuw. Quivira wordt ook genoemd in het westerne Noord-Amerika en verwijst naar de zeven gouden steden die de Spaanse ontdekkingsreiziger Francisco Vasquez de Coronado in 1541 zocht. In 1539 zwierf Coronado over wat nu Arizona en New Mexico is, uiteindelijk op weg naar wat nu Kansas is om de zogenaamd rijke stad Quivira te vinden. Hoewel hij nooit de steden of het goud heeft gevonden, bleef de naam hangen op kaarten van Zuidwest-Noord-Amerika, dwalend van oost naar west. Hier wordt het gebruikt om het hele zuidwesten van Noord-Amerika te beschrijven. Er is een merkwaardige vorm voor Florida, waarvan de omvang en vorm op dit moment nog grotendeels onbekend waren voor Europeanen, en Nieuw-Frankrijk is gelabeld. De Fransen begonnen hun Noord-Amerikaanse kolonies in 1534 toen Jacques Chartier de Saint Lawrence rivier verkende en het land voor Frankrijk claimde. De kustgebieden waren rijk aan vis, en binnenhandelaren ontdekten de lucratieve handel die kon worden afgeleid van bont. In de Stille Oceaan scheiden de Straat van Magellan Zuid-Amerika van een massief Vuurland, dat verbonden is met Terra Australis. Deze kaart werd gemaakt een kwart eeuw voordat de Nederlandse expeditie onder leiding van Schouten en Le Maire de Straat omzeilde en via Kaap Hoorn de Stille Oceaan in trok. In plaats daarvan wordt hier een enorm zuidelijk continent getoond, een weerspiegeling van de veronderstelling van Europese geografen dat er een groot zuidelijk continent moet zijn om de noordelijke landmassa's in evenwicht te brengen. Nieuw-Guinea ontbeert definitie, terwijl er twee Java Minors gelabeld ten zuiden van Zuidoost-Azië. Dit is het gevolg van een misverstand dat is ontstaan door een herdruk van de reizen van Marco Polo. Daarnaast wordt Japan afgebeeld als een rond eiland met enkele bijbehorende eilandjes. Deze details shows hoeveel interesse Europeanen hadden voor de randen van de Stille Oceaan, maar ook hoe weinig ze wisten van de geografie ervan.