Donald Trump 2025 Amerikaans President Kussen

De lucht was fris en kil in de vroege dagen van januari 2025, een gezoem van anticipatie zoemend door de gangen van het Trump-Vance transitiehoofdkwartier. Donald Trump, voor de tweede keer verkozen tot het 47e President van de Verenigde Staten, stond klaar om het Witte Huis terug te winnen. Maar voor de gouden pracht van de inauguratiedag op 20 januari was er een ritueel om te voltooien: de onthulling van zijn officiële presidentiële portret. Het was niet zomaar een portret. Het was een verhaal geëtst in licht en schaduw, een verhaal dat begon in een gevangeniscel in Georgia en eindigde in triomf. Achttien maanden eerder, op 24 augustus 2023, was Trump de Fulton County-gevangenis binnengelopen, zijn kaak was gezet, zijn ogen brandden. De aanklachten, verkiezingsinmenging, waren een storm wolk over zijn verkiezingscampagne, maar de mugshot die uit die vochtige zomernacht tevoorschijn kwam, was iets heel anders. De camera betrapte hem midden in de schittering, wenkbrauwen gegroefd, lippen strak, een leeuw die in een kooi staarde. Dat afbeelding, korrelig, grimmig, onverzettelijk, verspreidde zich als een lopend vuurtje. Zijn tegenstanders bespotten het; zijn aanhangers versierden het op T-shirts en koffiebekers. Trump zelf zag het anders: een strijdlitteken, een strijdkreet. - "Ze dachten dat ze me zouden breken", gromde hij tijdens rally's, terwijl hij herdrukken van de foto ophield, "maar ze maakten me alleen maar sterker." Nu, in de winter van 2025, stond dat moment op het punt herboren te worden. In een slecht verlichte studio paste Daniel Torok, Trumps vertrouwde fotograaf sinds 2020, zijn lenzen aan. De opdracht was duidelijk: maak een portret dat een comeback-koning waardig is. Trump arriveerde, zijn pak knapperig, zijn haar een uitdagende veeg van goud. Hij wilde niet de zachte glimlach van 2017, de geniale gloed van het portret van zijn eerste termijn. Nee, dit was een ander man, iemand die kogels had ontweken, zowel legaal als letterlijk, inclusief het schot van een moordenaar in juli 2024 dat zijn nalatenschap begraasde, maar niet zijn vastberadenheid. "Maak het echt," vertelde hij Torok, terwijl hij met een vinger op een afdruk van de mugshot tikte die aan de muur was vastgepind. "Maak het mij." - Torok begreep het. Hij plaatste de lichten laag, wierp scherpe balken naar boven, een techniek die oude meesters misschien hadden gebruikt om een krijger of een heilige te schilderen. De gloed heeft Trumps gezicht uitgehouwen in een landschap van toppen en dalen: de diepe lijnen van een man dat gevochten had, het scheelzien dat chaos had veroorzaakt. Achter hem ontvouwde de Amerikaanse vlag, met strepen die het lijst sneden als staven die hij had doorbroken. Trump kantelde zijn hoofd een beetje, net zoals hij in die gevangeniscel had gedaan, en richtte zijn blik op de lens. De sluiter klikte. Eén, twee keer. Klaar. -- Op 15 januari 2025 heeft het transitieteam het afbeelding naar de wereld losgelaten. "Officiële portretten vrijgegeven, en ze gaan hard," de aankondiging vervaagde, en hard ging het. Het portret was geen zachte staatsman's pose. Het was de mugshot redux, gepolijst tot presidentiële permanentie. Diezelfde stoere opstandigheid brandde in zijn ogen, maar nu werd het omlijst door het gewicht van de overwinning. Critici noemden het theatraal, zelfs dreigend; kunstliefhebbers fluisterden van barokke echo's, van schaduwrijke reuzen zoals Salvator Rosa. Supporters zagen hun kampioen, ongebroken en ongebogen. -- In de stilte van die studio, toen de bewijzen over het scherm van Torok heen flikkerden, had Trump geknikt. "Dat is het," zei hij, een geest van een grijns die aan zijn lippen trok. "Dat is het verhaal." En het was: een verhaal van een man dat een moment van schaamte in een kroon had veranderd, die de rauwe woede van een mugshot had genomen en het had gesmeed in het gezicht van een president dat aan de macht terugkeerde. Op 20 januari, toen hij zijn hand opstak om de eed opnieuw te zweren, zou dat portret over de verbeelding van het land hangen, een bewijs van een reis van glans in de gevangenis naar de Oval Kantoor-troon.