Echte prinses van Edmund Dulac Vierkante Sticker

Een Edmund Dulac-boekafbeelding voor het sprookje, "The Princess and the Pea" door Hans Christelijk Andersen. Hij was een populaire Franse boekillustrator in de "Golden Age of Illustration". Dit afbeelding is in een zeer hoge resolutie gedaan. Je ziet het misschien in zeer grote en kolossale maten! Hier is het korte verhaal hieronder! Ooit was er een prins die met een prinses wilde trouwen. maar ze zou een echte prinses moeten zijn . Hij reisde over de hele wereld om er een te vinden, maar nergens kon hij krijgen wat hij wilde. Er waren al prinsessen genoeg, maar het was moeilijk uit te vinden of ze echt waren. Er was altijd iets aan hen dat niet zoals het zou moeten zijn. Hij kwam weer thuis en was verdrietig, want hij had graag een echte prinses gehad. Op een avond kwam er een verschrikkelijk storm aan. er was donder en blikseminslag en de regen stroomde in torrenten . Plotseling werd er een klopper gehoord bij de stadgate, en de oude koning ging hem openen. Het was een prinses die voor de poort stond. Maar goed grijs! wat een blik op de regen en de wind had haar eruit gehaald . Het water liep van haar haar haar en haar kleren af. het rende de tenen van haar schoenen in en weer naar de hakken. Toch zei ze dat ze een echte prinses was. Dat zullen we snel ontdekken, dacht de oude koningin. Maar ze zei niets, ging in de slaapkamer, nam alle bedding van het bed af en legde een erwt op de bodem. Toen nam ze twintig matrassen en legde ze op de erwt, en toen twintig bedden boven op de matrassen. Hier moest de prinses de hele nacht liggen. 's Morgens werd haar gevraagd hoe ze had geslapen. "Oh, erg slecht!" zei ze. "Ik heb mijn ogen de hele nacht nauwelijks gesloten. De hemel weet alleen wat er in het bed zat, maar ik lag op iets hard, zodat ik zwart en blauw ben over mijn hele lichaam. Het is verschrikkelijk!" Nu wisten ze dat ze een echte prinses was omdat ze de erwt had gevoeld door de twintig matrassen en de twintig eiderbedden. Niemand anders dan een echte prinses kan zo gevoelig zijn als dat. Dus de prins nam haar mee voor zijn vrouw, want nu wist hij dat hij een echte prinses had. en de erwt werd in het museum gebracht , waar hij nog gezien kan worden , als niemand hem gestolen heeft . Dat is een waar verhaal.