Eclectisch kapitalisme

Economie neigt naar politiek. Ik zie het kapitalisme in het midden tussen links en rechts. Veel mensen zijn het oneens en zien het als een intrinsiek onderdeel van rechts. Ik durf het niet eens te zijn. Terwijl links en rechts, op hun eigen obtrusieve manier, buitenaardse ideeën opleggen aan een persoon en proberen die persoon te laten handelen volgens deze willekeurige regels, staat kapitalisme individuele vrijheid toe op een manier die de andere design niet doen. In ieder geval wordt die mogelijkheid voor iedereen tot op zekere hoogte benut. Ik hou niet van ziektekiemen. Maar als ik moest kiezen, zou het kapitalisme het minst schadelijk zijn. Dit komt omdat het per definitie smeedbaar is, in tegenstelling tot alle andere problemen. Het is aanpasbaar en kan in tegenstelling tot alle andere starre wereldbeelden evolueren. Het kan een fractally en oplopend verbeterbare vorm van organisatie zijn. Mijn soort kapitalisme is adaptief. Het is eclectisch, omdat het in staat is ideeën te integreren uit het hele spectrum van New age idealisme en de Oostenrijkse School of Economics. Het is een echo van het Rhenish Capitalisme van het naoorlogse Duitsland met zijn gematigde aanpak en de Angelsaksische liefde voor vrijheid, inventiviteit en de trots van een trademan. De neorealistische schilderschool komt voort uit politieke omgevingen die links zijn toegedaan. Daarom koos ik voor deze specifieke stijl om een AI te laten komen met een geschilderd uitzicht van een verbeeldd internationaal kapitalistisch bedrijfs- en financieel centrum. Op mijn voorwaarden. Een plaats van mogelijkheid en trots.