Edmund Ruffin, Rebel Fire Eater en z'n laatste arr T-shirt

Met een afbeelding van Edmund Ruffin (5 januari 1794 - 17 juni 1865) met zijn laatste arrestatiebevel dat op zijn laatste levensdag in zijn dagboek stond. Hij was een rijke eigenaar en slavenhouder van plantages, een confederale soldaat en een politieke activist uit de jaren vijftig. Hij pleitte voor de rechten, afscheiding en slavernij van staten en werd door tegenstanders omschreven als een van de brandweerlieden. Hij was een fervent voorstander van de Confederatie en een oude vijand van het Noorden. Hij pleitte voor afscheiding gedurende vele jaren voor de burgeroorlog. In 1859 was hij aanwezig bij de executie van John Brown in Charles Town. Om het evenement te kunnen bijwonen, sloot Ruffin zich aan bij het Virginia Militaire Instituut voor Kadet-korps en schonk een geleende overjas en dragende wapens, de verouderde, witte haren, afscheidingsman marcheerde naar Charles Town met de jonge kadetten die waren besteld bij Lexington. Ruffin kocht een aantal pikken waarmee Brown van plan was slaven te bewapenen als onderdeel van zijn abortieve slavenopstand, die eerder dat jaar bij Harper's Ferry begon en afliep. Ruffin stuurde een van de gouverneurs van alle slavenstaten als bewijs van de gewelddadige Noord-vijandschap tegen het zuiden en de slavernij[1] Hij was in South Carolina tijdens de periode vlak voor zijn afscheiding tijdens de verkiezingen van 1860 (volgens Swanberg, omdat zijn collega Virginians hem te extreem vonden) en schreef aan zijn zoon: "De tijd sinds ik hier ben, is het gelukkigste van mijn leven." [2] Vanwege zijn sterke afscheidingsgezinde uitzichten en de alom heersende overtuiging dat hij de eerste keer in brand heeft gestoken in de strijd tegen Fort Sumter, wordt Ruffin beschouwd als "het afvuren van de eerste kans op de burgeroorlog". Bron: Wikipedia