Franz Marc - Weinig Blauw Canvas van de Olie van Kaart

Titel Deutsch: Das blaue Pferdchen de Olie van de Techniek van het Jaar 1912 op canvasAfmetingen 58   cm × 73   cm. Hij was een mede-oprichter van "Der Blaue Reiter" (de "Blauwe Ruiter"), een almanak de naam waarvan later met de cirkel van kunstenaars die daarin samenwerken synoniem werd. Franz Marc was geboren in 1880, in de Duitse stad van München. Zijn vader, Wilhelm, was een professionele landschapsschilder, en zijn moeder Sophie was strikte Calvinistisch. In 1900, begon hij bij de Academie van Beeldende kunsten te bestuderen, München, waar zijn leraren Gabriel von Hackl en Wilhelm von Diez zouden omvatten. In 1903 en 1907 bracht hij tijd in Frankrijk, in het bijzonder in Parijs door die, die de musea van de stad bezoeken, en veel van de afbeeldingen kopiëren. In Parijs, frequenteerde hij artistieke cirkels die hem in contact met een aantal kunstenaars, met inbegrip van Sarah Bernhardt brachten, en hij een sterke affiniteit voor het werk van Vincent van Gogh ontdekte. Tijdens deze periode, werd Marc geïmpliceerde in een aantal stormachtig relatie, met inbegrip van een jaar-lange zaak met Annette von Eckardt, een gehuwde antiquair negen jaar zijn ouder, en twee huwelijken, eerst aan Marie Schnuer, dan aan Maria Franck. In 1906, reiste hij met zijn broer, een Byzantinist door handel, naar Saloniki, zet Athos, en verschillende andere Griekse plaatsen op. Marc ontwikkelde een belangrijke vriendschap met de kunstenaar August Macke in 1910. In 1911 vormde hij de de kunstenaarscirkel van Der Blaue Reiter met Macke, Wassily Kandinsky, en andere kunstenaars die van de beweging van Neue beslisten af te splitsen Künstlervereinigung. Hij toonde verscheidene van zijn werken in de eerste tentoonstelling van Der Blaue Reiter bij de Galerijen Thannhauser in München tussen December 1911 en Januari 1912. De tentoonstelling was de top van de Duitse expressionistische beweging en toonde ook in Berlijn, Keulen, Hagen, en Frankfurt. In 1912, ontmoette Marc ook Robert Delaunay, het van wie gebruik van kleur en futuristmethode een belangrijke invloed op het werk van Marc was. Marc werd door futurisme en kubisme wordt beïnvloed, en zijn kunst werd grimmig en abstract in natuur die. Zijn naam was op een lijst van opmerkelijke kunstenaars die van gevecht in Wereldoorlog I moeten worden teruggetrokken. Alvorens de orden werden uitgevoerd, werd hij geslagen in het hoofd en werd gedood onmiddellijk door een shell splinter tijdens de Slag van Verdun (1916). Marc maakte zowat zestig print, in houtdruk en lithografie. Het grootste deel van zijn rijp werk beeldt dieren, gewoonlijk in natuurlijke montages af. Zijn werk wordt gekenmerkt door heldere primaire kleur, een bijna kubiste afbeelding van dieren, grimmige eenvoud en een diepgaande betekenis van emotie, die bericht in invloedrijke cirkels zelfs in zijn eigen tijd opslaen. Marc gaf ook een emotioneel betekenis of een doel aan de kleuren die hij in zijn werk heeft gebruikt, het blauw voor mannelijkheid worden gebruikt en de spiritualiteit, de gele vertegenwoordigde vrouwelijke vreugde en het rood pakten het geluid van geweld in. Werk van Marc niet ging ongemerkt door de Nazien; in 1936 en 1937, werd hij veroordeeld door Nazis als "entarteter Künstler" ("gedegenereerde kunstenaar"), en ongeveer 130 van zijn werken werden ontdaan van van Duitse musea. Het bekendste is schilderen van Franz Marc dat waarschijnlijk Tierschicksale (ook als Dierlijke Lot of het Lot van de Dieren wordt bekend), die in het Kunstmuseum Bazel hangt. Marc voltooide het werk in 1913, toen de "spanning van dreigende ramp de maatschappij" had doordrongen, als één genoteerde kunsthistoricus. [1] op het achtergedeelte van het canvas, schreef Marc, "IST flammend Leid van Und Alles Sein" ("en allen die vlamt ondraaglijke pijn" zijn). Voor militaire dienst opgeroepen tijdens Wereldoorlog I, Marc schreef aan zijn vrouw van het schilderen, is het "als een voorgevoel van deze oorlog--afschuwelijk en verbrijzelend. Ik kan nauwelijks opvatten dat ik het." schilderde In Oktober 1998, registreren verscheidene van opgeslaen de schilderijen van Marc prijzen bij het huis van de de kunstveiling van Christie in Londen, met inbegrip van Rote Rehe I (Rode Herten I), die voor $3.30m verkocht. Dit verslag werd overschreden in Oktober 1999, toen Der Wasserfall (de Waterval) door Sotheby in Londen aan een privé collector voor $5.06m werd verkocht. Deze prijs plaatste een verslag voor zowel het werk van Franz Marc, als de 20ste eeuw het Duitse schilderen. Expressionisme van het EXPRESSIONISME was een culturele beweging, aanvankelijk in poëzie en het schilderen, voortkomend in Duitsland bij het begin van de 20ste eeuw. Zijn typische trek moet de wereld onder een volkomen subjectief perspectief voorstellen, hevig vervormend het om een emotioneel effect te verkrijgen en levendig persoonlijke stemmingen en ideeën over te brengen. De expressionistische kunstenaars wilden de betekenis uitdrukken van "het zijn levende" en emotionele ervaring eerder dan fysieke werkelijkheid. Het expressionisme kwam te voorschijn als "avantgardebeweging" in poëzie en het schilderen vóór de eerste Oorlog van de Wereld; in werden de Weimar jaren gewaardeerd door een massapubliek, die zijn populariteitspiek in Berlijn hebben, tijdens de jaren '20. Het expressionisme wordt tentoongesteld in vele kunstvormen, die omvatten: het schilderen, literatuur, theater, film, architectuur en muziek. De termijn impliceert vaak emotionele angst. In een algemene betekenis, kunnen de schilders zoals Matthias Grünewald en El Greco expressionistisch worden genoemd, hoewel in de praktijk, de termijn wordt toegepast hoofdzakelijk op de de 20ste eeuwwerken. De expressionistische spanning op het individuele perspectief was ook een reactie op positivisme en andere artistieke bewegingen zoals naturalisme en impressionisme. Der Blaue Reiter (de Blauwe Ruiter) was een groep kunstenaars van Neue Künstlervereinigung München in München, Duitsland. Der Blaue Reiter was een Duitse beweging die vanaf 1911 tot 1914 duren, fundamenteel voor Expressionisme, samen met Matrijs Brücke die het vorige decennium in 1905 werd opgericht. Les Fauves (het Frans voor de Wilde Dieren) was kortstondig en los groepering van vroeg - 20 Moderne kunstenaars van de Theeuw de van wie werken painterly kwaliteiten en sterke kleur over de representatieve of realistische die waarden benadrukten door Impressionisme worden behouden. Terwijl Fauvism als stijl met rond 1900 begon en voorbij 1910 verderging, de beweging zoals zulke slechts drie jaar, 1905-1907, duurden en drie tentoonstellingen hadden. De leiders van de beweging waren Henri Matisse en André Derain. DER BLAUE REITER Der Blaue Reiter (de Blauwe Ruiter) was een groep kunstenaars van Neue Künstlervereinigung München in München, Duitsland. Der Blaue Reiter was een Duitse beweging die vanaf 1911 tot 1914 duren, fundamenteel voor Expressionisme, samen met Matrijs Brücke die het vorige decennium in 1905 werd opgericht. Wassily Kandinsky, Franz Marc, August Macke, Alexej von Jawlensky, Marianne von Werefkin, Gabriele Münter, Lyonel Feininger, Albert Bloch en anderen richtte de groep in antwoord op de verwerping van het schilderen van Kandinsky Dag des oordeels van een tentoonstelling op. Der Blaue Reiter had een centraal artistiek manifest niet, maar werd gecentreerd rond Kandinsky en Marc. Paul Klee was ook geïmpliceerdk. De naam van de beweging komt uit het schilderen door Kandinsky in 1903 wordt creëer (zie illustratie die). Men eist ook dat de naam uit het enthousiasme van Marc voor paarden en de liefde van Kandinsky van het kleurenblauw kon voortgekomen zijn. Voor Kandinsky, is het blauw de kleur van spiritualiteit: donkerder het blauw, wekt het meer menselijke wens voor eeuwig (zie zijn boek van 1911 op de Spiritual in Kunst). Binnen de groep, vari?ërden de artistieke benaderingen en de doelstellingen van kunstenaar aan kunstenaar; nochtans, deelden de kunstenaars een gemeenschappelijke wens om spirituele truths door hun art. uit te drukken. Zij geloofden in de bevordering van moderne kunst; de verbinding tussen visuele kunst en muziek; de spirituele en symbolische verenigingen van kleur; en een spontane, intuïtieve benadering van het schilderen. De leden waren geinteresseerd in Europese middeleeuwse kunst en primitivism, evenals de eigentijdse, niet figuurlijke kunstscène in Frankrijk. Als resultaat van hun ontmoetingen met kubist, fauvist en ideeën Rayonist, waren zij naar abstractie op weg. Der Blaue Reiter organiseerde tentoonstellingen in 1911 en 1912 die Duitsland reisten. Zij publiceerden ook een almanak die eigentijdse, primitieve en volkskunst, samen met de schilderijen van kinderen kenmerken. In 1913 stelden zij in eerste Duitse Herbstsalon tentoon. De groep werd onderbroken door de uitbarsting van de Eerste Oorlog van de Wereld in 1914. Franz Marc en August Macke werden gedood in gevecht. Wassily Kandinsky, Marianne von Werefkin en Alexej von Jawlensky werd gedwongen om zich terug naar Rusland wegens hun Russisch burgerschap te bewegen. Er waren ook verschillen naar mening binnen de groep. Dientengevolge, was Der Blaue Reiter kortstondig, durend slechts drie jaar vanaf 1911 tot 1914. In 1923 Kandinsky, vormden Feininger, Klee en Alexej von Jawlensky de groep van Blaue van de Matrijs van de Mededinger (Blauwe Vier), en samen tentoongesteld en gesproken in de Verenigde Staten in 1924. Een uitgebreid collectie van schilderijen door Der Blaue Reiter wordt tentoongesteld in Städtische Galerie in Lenbachhaus in München. Het SCHILDEREN het Schilderen is een wijze van uitdrukking en de vormen zijn talrijk. De tekening, de samenstelling of de abstractie en andere esthetica kunnen dienen om de expressieve en conceptuele bedoeling van de vakman te vertonen. De schilderijen kunnen naturalistisch en representatief (zoals in een stilleven of een landschap die schilderen), fotografisch zijn, samenvatting, met verhalende inhoud, symboliek, emotie worden geladen of politiek in natuur zijn. Het schilderen is de praktijk van het toepassen van verf, pigment, kleur of ander middel op een oppervlakte (steunbasis). In kunst, beschrijft de termijn zowel de handeling als het resultaat, dat het schilderen wordt geroepen. De schilderijen kunnen voor hun steun dergelijke oppervlakten hebben zoals muren, document, canvas, hout, glas, lak, klei of beton. De schilderijen kunnen met bladgoud worden verfraaid, en sommige moderne schilderijen nemen andere materialen met inbegrip van zand, klei, en schroot van document op. Een gedeelte van de geschiedenis van het schilderen in zowel Oostelijke als Westerne kunst wordt overheerst door spirituele motieven en ideeën; voorbeelden van dit soort het schilderen van waaier van kunstwerk die mythologische cijfers aangaande aardewerk afschilderen aan Bijbelse die scènes op de binnenlandse muren en het plafond van de Kapel Sistine, aan scènes van het leven van Boedha of andere scènes van oostelijke godsdienstige oorsprong worden teruggegeven. Onder het verdergaan en de stroom zijn de richtingen in het schilderen aan het begin van de 21ste eeuw het Zwart-wit schilderen, het schilderen van de hard-Rand, Geometrische abstractie, Krediet, Hyperrealism, Photorealism, Expressionisme, Minimalism, Lyrische Abstractie, Pop-art, Op Kunst, Abstract Expressionisme, het schilderen van het Gebied van de Kleur, neo-Expressionisme, Collage, het schilderen van Intermedia, het schilderen van de Assemblage, de kunst van de Computer het schilderen, het Postmodern schilderen, het schilderen van neo-Dada, het Gestalte gegeven canvas schilderen, het milieumuurschildering schilderen, het traditionele cijfer schilderen, het schilderen van het Landschap, het schilderen van het Portret, en verf-op-glas animatie. De ontwikkelingen in het Oostelijke schilderen vergelijken historisch die in het Westerne schilderen, in het algemeen, een paar vroeger eeuwen. De Afrikaanse kunst, de Islamitische kunst, de Indische kunst, de Chinese kunst, en de Japanse kunst elk hadden significante invloed op Westerne kunst, en, uiteindelijk, vice versa. De oudste bekende die schilderijen zijn in Grotte Chauvet in Frankrijk, door sommige historici wordt geëistC ongeveer 32.000 jaar oud te zijn. Zij zijn gegraveerd en geschilderd gebruikend rood oker en zwart pigment en tonen paarden, rinoceros, leeuwen, buffels, mammoet of mensen die vaak jagen. Nochtans is het vroegste bewijsmateriaal van het schilderen ontdekt in twee rots-schuilplaatsen in het Land van Arnhem, in noordelijk Australië. In de laagste laag van materiaal bij deze plaatsen zijn er gebruikte stukken van oker geschat om 60.000 jaar oud te zijn. De archeologen hebben ook een fragment van rots schilderend in een kalksteen rots-schuilplaats wordt bewaard in het gebied Kimberley van Noordwestelijk Australië gevonden, dat gedateerd 40 000 jaar die oud is. Er zijn voorbeelden van holschilderijen helemaal over wereld-binnen Frankrijk, Spanje, Portugal, China, Australië, India enz. In Westerne culturen zijn het olieverfschilderij en waterverf het schilderen de bekendste media, met rijke en complexe tradities in stijl en inhoud. In het Oosten, overheersten de inkt en de kleureninkt historisch de keus van media met even rijke en complexe tradities. De verschillende types van verf worden gewoonlijk geïdentificeerdw door het middel dat het pigment binnen wordt opgeschort of opgeschort, dat de algemene het werk kenmerken van de verf, zoals viscositeit, mengbaarheid, oplosbaarheid, droogtijd, enz. bepaalt.