Groenlandse kust poster

Groenland Coast Rockwell Kent (1882-1971) Medium: Oil on canvas Year: 1931 Housed at: Hermitage, St. Petersburg, Rusland Recommended print size at 300 PPI: 21x16 in close to original: Approx. 44x33.8 in maximaal bij 100 PPI: 63x48 binnen Alvorens uw orde te plaatsen, selecteer de knoop "aanpassen het!"op het lagere recht onder "Toevoegen aan kar,"dan uitgezochte "Opties van de Druk"midden-bovenleer links. Ga één van de afmetingen voor de gewenste grootte van het lijst in. Rockwell Kent (21 juni 1882-13 maart 1971) was een Amerikaanse schilder, printmaker, illustrator en schrijver. Biografie Rockwell Kent werd geboren in Tarrytown, New York, hetzelfde jaar als andere Amerikaanse kunstenaars George Bellows en Edward Hopper. Kent leefde een groot deel van zijn vroege leven in en rond New York City, en verhuisde in zijn midden van de veertig naar een Adirondack farmstead die hij Asgaard noemde, waar hij leefde en beschilderde tot zijn dood. Kent studeerde met de invloedrijke schilders en theoretici van zijn dag, waaronder Arthur Wesley Dow, William Merritt Chase, Robert Henri, Abbott Thayer en Kenneth Hayes Miller. Een bachelorachtergrond in de architectuur aan de Universiteit van Columbia stelde Kent in staat om af en toe in de jaren 1900 en 1910 als rapporteur voor advies en als timmerman te werken. Kent's vroege schilderijen van Mount Monadnock en New Hampshire werden voor het eerst getoond bij de Society of American Artists in New York in 1904, toen Dublin Pond werd gekocht door Smith College. In 1905 ontvluchtte Kent naar Monhegan Island, Maine, waar hij zich de komende vijf jaar vestigde. Zijn eerste serie schilderijen van Monhegan werd in 1907 in Clausen Galleries in New York getoond om een kritische bekentenis af te leggen, en ze vormen de basis van zijn duurzame reputatie als vroege Amerikaans-modernist. Onder de lovende Kent bevond zich critici James Huneker van de zon (die de schilderijen van The Aight snel als "ontegenzeggelijk reactionair" zou beschouwen). Huneker prees Kent's borstelwerk als atletisch en zijn kleurrijke dissonances als daring. Kent, een transcendentalist en mysticus in de traditie van Thoreau en Emerson wiens werk hij las, vond inspiratie in de soberheid en de griezelige schoonheid van de wildernis. Na Monhegan woonde hij langdurig in Newfoundland (1914-15), Alaska (1918-19), Tierra del Fuego (1922-23), Ierland (1926) en Groenland (1929; 1931-33) 2; 1934-35). In 1918-19 reisden Kent en zijn zoon van negen naar de Amerikaanse grens van Alaska. Wilderness (1920), de eerste van Kent's verschillende avontuurmemoires, is een bewerkte en geïllustreerde compilatie van zijn brieven thuis. Toen de kunstenaar in 1919 terugkeerde naar New York, voerde de uitgeverij George Palmer Putnam en anderen, waaronder Juliana Force-assistent van Gertrude Vanderbilt Whitney, hun avant-garde-idee uit om de kunstenaar te integreren als "Rockwell Kent, Inc." om hem te steunen in zijn nieuwe Vermont-huisstead terwijl hij zijn schilderijen van Alaska voltooide voor tentoonstelling in 19292290000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 0 bij Knoedler Galleries in New York. Kent's kleine olie op de schetsen van het houten paneel van Alaska—gelijkmatig horizontale studies van licht en kleur—werden tentoongesteld bij Knoedler's als "Impressions." Hun artistieke link naar de kleine en reservemolieketsen van James Abbott McNeill Whistler (1834-1903), die vaak "Arrangements" worden genoemd, onderstreept de bewondering van Kent voor Whistler als een "geniaal". In 1926 benaderd door uitgever R. Donnelley om een geïllustreerde uitgave te produceren van Richard Henry Dana, Jr.'s Two Years Before the Mast, stelde Kent Moby-Dick voor. In 1930 gepubliceerd door de Lakeside Press in Chicago, de beperkte uitgave van drie delen gevuld met Kent's haunting black-white pen/borstel en inkttekeningen die onmiddellijk werden verkocht; Random House produceerde een zeer populaire handelseditie. Moby Dick was al in het begin van de jaren 20 door critici herontdekt. Het succes van de uitgave van Rockwell Kent was een factor bij het herkennen ervan als de klassieke editie van vandaag. Minder bekend zijn de talenten van Kent als jazz-leeftijdshumorist. Kent, als de getalenteerde pen-en-inkt rapporteur voor advies "Hogarth, Jr.", creëerde een schat aan grillige en onomkeerbare tekeningen die gepubliceerd werden door Vanity Fair, New York Tribune, Harper's Weekly, en het oorspronkelijke leven. Hij bracht zijn Hogarth, Jr. stijl naar een reeks rijkelijk gekleurde achterste schilderijen op glas, die hij in 1918 voltooide en tentoonstelde in Wanamaker's Department Store. (Twee van deze glazen schilderijen bevinden zich in het collectie van het Columbus Museum of Art, dat deel uitmaakt van de beste van de modernste verzamelaar Ferdinand Howald.) Vernon Kilns maakte in 1939 een aantal design van Kent (Moby Dick, Salamina, Our America) op de set van hedendaagse china-dinnerware. Raymond Moore, oprichter en impresario van de Cape Playhouse en Cinema in Dennis MA, heeft een contract gesloten met Rockwell Kent voor het ontwerpen van bioscoopmoorden, maar het overbrengen en schilderen van de design op de 6.400 vierkante voet (590 m2) werd uitgevoerd door de medewerker van Kent Jo Mielziner (1901-2) 1976) en een ploeg van getrapte schilders uit New York City. Kennelijk verbleef ze weg van de staat Massachusetts om te protesteren tegen de executies van Sacco en Vanzetti in 1927, Kent durfde in juni 1930 in feite Dennis drie dagen aan de steigers te besteden, met suggesties en correcties. De handtekeningen van zowel Kent als Mielziner staan op tegenovergestelde muren van de film. Toen de Tweede Wereldoorlog naderde, veranderde Kent zijn prioriteiten en werd hij steeds actiever in progressieve politiek. In 1938 vroeg de Amerikaanse Post Kantoor hem om een muurschildering te schilderen in hun hoofdkwartier in Washington, DC; Kent bevatte (in het Inuit-dialect en in kleine letters) een polemische verklaring in het schilderij, die enige consternatie veroorzaakte [1]. In 1939 trad hij toe tot de Harlem Lodge van de International Workers Order (IWO), een socialistische broederlijke organisatie. Een lithograaf van Kent werd de logo van de organisatie in 1940 en van 1944 tot 1953 was hij het President van de organisatie. Kent en zijn identiteit als Amerikaanse schilder zijn in de naoorlogse jaren teruggelopen; samen met honderden andere vooraanstaande intellectuelen en creatieve kunstenaars werd hij het doelwit van degenen die samen met Joseph McCarthy in de competitie zaten. De opkomst van het abstracte expressionisme deed nog een schaduw over Kent en anderen van zijn generatie. In 1960 gaf Kent honderden van zijn schilderijen en tekeningen aan de sovjetbevolking en werd het erelid van de Sovjetacademie voor schone kunsten; in 1967 kreeg hij de Lenin Peace Prize (hoewel velen geloven dat Kent het prijzengeld aan de bevolking van Noord-Vietnam heeft geschonken), een interview met Kent's vrouw Sally, dat in een documentaire uit 2006 over zijn in het leven staat dat hij het heeft gedoneerd aan de vrouwen en kinderen van Vietnam, zowel in het noorden als in het zuiden.) Toen Kent stierf, beschreef de New York Times hem als "een doordacht, lastig, volledig onafhankelijk, vreemd en aardig man dat een onvoorstelbare bijdrage leverde aan de kunst van de boekenproductie in de Verenigde Staten." Deze verkorte samenvatting van een Amerikaans leven is vervangen door rijkere, nauwkeurigere verhalen over de reikwijdte van het invloedrijke leven van de kunstenaar als schilder en schrijver. De herwaardering van het leven en het werk van de kunstenaar heeft zich voorgedaan, laatstelijk in de zomer van 2005 door het Kunstmuseum Portland (Maine). Een van de vele aantekeningen van verhoogde herkenning is het verschijnen van één van Kent's pen-en-inkttekeningen van Moby Dickon a U.S. postzegel, een deel van het herdenkingsbord van 2001 dat Amerikaanse illustrators viert, waaronder Maxfield Parrish, Frederic Remington en Norman Rockwell. De Archives of American Art is de bewaarplaats voor de omvangrijke correspondentie van Kent. [2] Recentelijk hebben prominente Amerikaanse en Canadese schrijvers veel goud gevonden in Kent's onwaarschijnlijke leven van avontuur en voltooiing. Het jaar dat hij bijvoorbeeld in Newfoundland doorbracht, is fictief (en zeer losjes) teruggeroepen door de Canadese schrijver Michael Winter in The Big Why, zijn met de Winterset-prijs bekroonde roman uit 2004. Bepaalde kwaliteiten van de hoofdrolspeler van de roman The Reserve van Russell Banks van 2008 zijn geïnspireerd door aspecten van Kent's complexe persoonlijkheid. Krediet: Aangepast vanuit Wikipedia Alle informatie wordt alleen verstrekt voor onderwijsdoeleinden.