Het eiland van de verloren hoop poster

Hoop werd in de Griekse mythologie gepersonificeerd als Elpis. Toen Pandora de doos van Pandora opende, liet ze alle kwaden eruit, behalve één: hoop. Blijkbaar beschouwden de Grieken de hoop even gevaarlijk als alle kwaden in de wereld. Het was een grote opluchting toen Pandora haar doos terugtrok en ook hoop uitte. Het is misschien vermeldenswaardig dat in het verhaal hoop wordt weergegeven als een zwak verlaten van de doos, maar in feite veel krachtiger dan een van de grote kwaden. Vanuit psychologisch oogpunt is hoop nauw verbonden met geïnformeerde besluitvorming en kan zij worden beschouwd als de kritieke factor ervan, zoals risicoafhankelijk gevaar. In het echte leven zijn de beslissingen van de mens afhankelijk van de beoordeling van de gevarenperceptie en de hopindicator. Bovendien zijn er aanwijzingen dat de hoop in moeilijke situaties veel erger kan zijn dan de hopeloosheid. Exempli gratia, mensen die zonder enige vorm van voorwaardelijke invrijheidstelling tot levenslang worden veroordeeld, passen zich beter aan hun situatie aan dan gevangenen die vasthouden aan de mogelijkheid van vervroegde vrijlating. Het punt dat ik probeer te maken is dat het verliezen van hoop soms een van de beste dingen kan zijn die je overkomen. Persoonlijk ben ik een sterk voorstander van de "nooit opgeven"-aanpak, maar zou ik het mis hebben? Misschien moet je het laten gaan... af en toe.