Kaart—Victoriaans, liefde, cadeau, gedicht

Binnen: Een cadeau Wat is het beste wat ik kan aanbieden als cadeau voor jou tot op de dag? Ieder cadeau dat ik kan aanbiedenJe zal het waarderen, zeg je. Dat wordt heel vriendelijk gesproken, nochtans, nochtans, zou ik willen wensen om tokenzorgvuldig-zo te kiezen laten zien. Zal ik een nosegay sturen, liefste? Ah! de zomerbloemen zijn dood en de bladeren zijn in hun serre, en de vruchten zijn rood geworden; Bovendien zouden de bloemen hun geur verliezen en vervagen en sterven. Maar een cadeautje voor je om te koesterenMoet meer zijn dan blokjes droog. Zal ik een cadeau sturen, iets smaakelijks, iets zeldlijks? Iets met de zintuigen aangenaam, iets goeds, of iets eerlijks? Toch zou je het misschien niet kiezen, als de keuze met je zou kunnen rusten, en op een dag misschien zou je het verliezen, of het ding zou in twee breken. Wat als ik je vandaag iets van mijn eigen zou moeten sturen, dan kan niemand je geven of lenen, niemand vraagt om een lening - iets dat nog steeds zal wakenAls de bloemen in stof uitgerekt worden? Iets veel te sterk om te breken, en je kunt niet verliezen als je dat wilt. Liefde die ik je stuur, erg teder, Eversustainable, ooit waar, Dat zal je show geven hoe de sender denkt en om je geeft en je voelt. En als het leven op zijn drogste staat, of als de dingen buiten grijs lijken, mag mijn cadeau zonder fadeless, liefste, wijs je dan naar een lichtere dag! —Harriet L. Childe-Pemberton, 1883