Lightning Bolt Rubberstempel

Mode van de jaren tachtig legde grote nadruk op goedkope kleding en accessoires van de mode en zeer groot hoornhaar . Apparel leek erg helder en levendig. Punk mode begon als reactie op zowel de hippie beweging van de afgelopen decennia als de materialistische waarden van het huidige decennium[2]. De eerste helft van het decennium was relatief taam in vergelijking met de tweede helft, namelijk toen het iconische kleurenschema van de jaren tachtig populair was geworden. Haar in de jaren tachtig was typisch groot, krullend, bouffant en zwaar gestileerd. Televisie-shows zoals Dynasty hielpen het grote volume bouffant en glamoureus afbeelding dat ermee gepaard ging populariseren.[3][4] Vrouwen in de jaren tachtig droegen een heldere, zware make-up. Elke dag bestond de mode in de jaren tachtig uit lichtgekleurde lippen, donkere en dikke wimpers, en roze of rode strepen (ook wel blush genoemd).[5][6] Enkele van de beste modellen van de jaren tachtig waren Brooke Shields, Christie Brinkley, Gia Carangi, Joan Severance, Kim Alexis, Carol Yasmin Le Bon, Renée Simonsen, Kelly Emberg, Ines de la Fressange, Tatjana Patitz, Elle Macpherson en Paulina Porizkova. De jaren '80 (uitgesproken "negentien-tachtig", ingekort tot "de jaren '80") was een decennium van de Gregoriaanse kalender die begon op 1 januari 1980 en eindigde op 31 december 1989. Het decennium heeft zich grote sociaaleconomische veranderingen voorgedaan als gevolg van de technologische vooruitgang en een wereldwijde verschuiving van de planeconomie naar het laissez-faire kapitalisme. Naarmate de economische deconstructie in de ontwikkelde wereld toenam, verplaatsten meerdere multinationale ondernemingen die banden hadden met de verwerkende industrie zich naar Thailand, Mexico, Zuid-Korea, Taiwan en China. Japan en West-Duitsland zagen in dit decennium een grote economische groei. De AIDS-epidemie werd in de jaren tachtig erkend en heeft sindsdien naar schatting 39 miljoen mensen gedood (vanaf 2013)[1]. De opwarming van de aarde werd in de jaren tachtig bekend bij de wetenschappelijke en politieke gemeenschap. Het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten zijn dichter in de buurt gekomen van het economische beleid aan de aanbodzijde, waarbij een trend in de richting van mondiale instabiliteit van de internationale handel werd opgestart die in het volgende decennium nog sterker zou aantrekken naarmate de herfst van de USSR het rechtse economische beleid krachtiger maakte. Het laatste decennium van de Koude Oorlog begon met de voortzetting van de confrontatie tussen de VS en de Sovjet-Unie, grotendeels zonder enige onderbreking. De spanningen in Superpower namen snel toe naarmate President Reagan het détente-beleid afsloot en een nieuwe, veel agressievere houding aannam ten aanzien van de Sovjet-Unie. De wereld kwam voor het eerst sinds de Cubaanse raketcrisis in 1962 gevaarlijk dicht in de buurt van een nucleaire oorlog, maar in de tweede helft van het decennium werd de spanning in de supermacht dramatisch verminderd en uiteindelijk de totale ineenstorting van het sovjetcommunisme. Ontwikkelingslanden in de hele wereld werden in de jaren tachtig met economische en sociale problemen geconfronteerd, omdat ze in de jaren tachtig te kampen hadden met een groot aantal schuldencrises, waardoor veel van deze landen financiële steun moesten aanvragen van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Wereldbank. Ethiopië was midden jaren tachtig getuige van wijdverbreide hongersnood tijdens de corrupte regering van Mengistu Haile Mariam, waardoor het land afhankelijk moest zijn van buitenlandse hulp om zijn bevolking voedsel te bieden en wereldwijde inspanningen om Ethiopiërs te helpen en geld op te halen, zoals het concert van Live Aid in 1985. De burgeroorlog tussen Iran en Irak, de Sovjet-Afghaanse oorlog, de oorlog in Libanon in 1982, de Eerste oorlog in Nagorno-Karabach, de bombardementen op Libië in 1986 en de Eerste Intifada in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever hebben grote maatschappelijke onvrede en geweld veroorzaakt. In de jaren tachtig werd het islamisme een machtige politieke kracht en begonnen veel terroristische organisaties, waaronder Al Qaeda. In 1986 maakte het nationalisme een terugval in het Oostblok en het verlangen naar democratie in door het communisme geleide socialistische staten in combinatie met economische recessie leidde tot de glasnost en perestrojka van Michail Gorbatsjov, die de macht van de communistische partij verminderden, onenigheid legden en beperkte vormen van kapitalisme bestraffen, zoals joint ventures met Westerne bedrijven. Na de nieuwe spanningen gedurende het grootste deel van het decennium, waren de betrekkingen tussen het Westen en het Oosten in 1988 aanzienlijk verbeterd[2] en was de Sovjet-Unie steeds minder bereid haar regeringen in satellietstaten te verdedigen. 1989 bracht de omverwerping en poging tot omverwerping van een aantal regeringen onder leiding van communistische partijen, zoals in Hongarije, de protesten op het Tianananmen-plein van 1989 in China, de Tsjechoslowaakse "Velvet Revolution", het Oost-Duitse regime van Erich Honecker, de door de Sovjet gesteunde regering van Polen en de gewelddadige omverwerping van het Nicolae Ceaușescu Roemenië. De vernietiging van de Berlijnse Muur van 155 km, aan het einde van het decennium, betekende een seismische geopolitieke verschuiving. De Koude Oorlog eindigde begin jaren negentig met de succesvolle hereniging van Duitsland en de ondergang van de USSR na de staatsgreep van augustus 1991. In de jaren tachtig is er grote vooruitgang geboekt op het gebied van de genetische en digitale technologie. Na jaren van dierproeven sinds 1985 vond de eerste genetische modificatie van 10 volwassen mensen plaats in M