Madonna van de rotsen, Maagd Maria, Jezus, Johanne

Leonardo da Vinci, het typische renaissance-man; schilder, beeldhouwer, uitvinder, anatomist en visionair; was niet alleen een meester in de kunsttechniek, maar een genie dat de kloof tussen kunst en wetenschap overbrugde. Geboren in 1452, leidde zijn onverzadigbare nieuwsgierigheid en dorst naar kennis hem ertoe om lijken te ontleden, de vlucht van vogels te bestuderen en eeuwen voor hun tijd te dromen van vliegmachines. — Een van zijn meest fascinerende werken, hoewel gehuld in een mysterie, is de tweede versie van "Madonna van de rotsen." Het schilderij werd rond 1508 geschilderd en bevindt zich in de National Gallery in Londen. Hier, tussen de koele schaduwen van een grot, ontvouwt zich een heilige scène. — De Maagd Maria, gedrapeerd in gewaden van saffierblauw, knielt in eerbied. Haar gedeprimeerde ogen en zachte uitdrukking spreken van stille toewijding, waardoor een zacht licht wordt geworpen op het Christus kind dat in het centrum genesteld is. Jonge Jezus, badend in deze etherische gloed, reikt uit met een gebaar van zegen naar zijn neef, Johannes de Doper. — Johannes, een gewone jongen, knielt naast Jezus. Gehuld in de ruwe huiden van een dier, een kleine staf met een kruis dat losjes in zijn hand wordt gehouden, kijkt hij naar Jezus op met een kenende blik. Zijn andere hand biedt een kom gevuld met helder water, een subtiele hint van de rol die hij in de toekomst zal spelen. — Achter Johannes knielt een engelachtige figuur, hun aanwezigheid een fluistering van het goddelijke. Gekleed in levendige karmozijnrode en smaragdgroene gewaden gebaart de engel naar Johannes, waardoor een stille conversatie tussen de figuren ontstaat. Misschien zijn zij voogden, waken over deze heilige kinderen toevertrouwd aan hun zorg. — De lucht hangt zwaar met een buitenaardse sereniteit. Zonlicht filtert door onzichtbare scheuren in de rotsachtige kliffen die het decor vormen, en verlicht een wereld van weelderige planten en koele grottobaden. De scène is er een van rustige contemplatie, een teder moment dat in de tijd opgeschort is tussen deze heilige figuren. Hoewel de interpretaties kunnen verschillen, is één ding zeker: Leonardo da Vinci's "Madonna van de rotsen" is een boeiende weergave van geloof, onschuld en de heilige banden die de mensheid stropdassen aan het goddelijke.