Mt. Baker Volcano

Een uitzicht vulkanische montagebaker. Gevestigd in de Cascade Range bij Bellingham, Washington. Op een foto van de kunstenaar. Gemaakt als Koma Kulshan (witte verklikker) door een inheemse Amerikaanse stam domineert Mt. Baker de skyline uit Bellingham, Washington en Vancouver, British Columbia. Op 10.781 ft is het de op twee na hoogste berg in de staat Washington en de op twee na hoogste in het gebied rond de Cascade. Het is zichtbaar uit veel grotere Victoria, Greater Vancouver, en in het zuiden uit Seattle (en op duidelijke dagen Tacoma). Op koude, heldere winterdagen kan een dramatische toename van de stoompluim die voortdurend van Sherman Crater stijgt, de plaatselijke bewoners alarmeren. Deze schijnbare toename van de plumevigheid komt voor door condensatie van stoom in de koude, kalme lucht. De berg, een geïsoleerde stratovolcano, is de zwaarst glaciated van de vulkanen van de Cascade Range na de berg Rainier. Het Baker Ski Area van de berg plaatste het wereldrecord voor opgenomen sneeuwval in één seizoen—1.140 in. Mt. Baker heeft de op één na meest thermisch actieve krater in de Cascade Range na de berg Saint Helens. Hoewel het vulkanisme hier al ongeveer 1,5 miljoen jaar voortduurt, is de huidige gletsjerkegel waarschijnlijk niet meer dan 140.000 jaar oud, en mogelijk niet ouder dan 80-90.000 jaar. Oudere vulkanische werken zijn grotendeels weggevaagd als gevolg van gletsjers. Baker is de afgelopen 10.000 jaar zeer actief geweest en is 13 keer uitgebroken in de geregistreerde geschiedenis. De laatste uitbarsting was in 1880. In 1975-1966 kwam stoom vrij, maar deze gebeurtenis werd niet gevolgd door een uitbarsting. De eerste schriftelijke record van de berg is afkomstig uit het Spaans. De Spaanse ontdekkingsreiziger Gonzalo Lopez de Haro heeft het in 1790 in kaart gebracht als de Gran Montaña del Carmelo (Grote Mount Carmel). De ontdekkingsreiziger George Vancouver heeft de berg omgedoopt voor de derde luitenant Joseph Baker van HMS Discovery, die het zag op 30 april 1792.