Myles Standish Burying Ground Poster

Collage van vijf van mijn foto's - Myles Standish Burying Ground in Duxbury, Massachusetts: "Terwijl de belangstelling voor de Oude Burying Ground aan het einde van de 19e eeuw toenam, hebben bezoekers van Duxbury vaak gevraagd naar de begraafplaats van kapitein Myles Standish, leider van de Pilgrim-militie en een van de eerste kolonisten van Duxbury. In de jaren '80 was er een groot debat over de uiteindelijke rustplaats van Capt. Standish. Na veel onderzoek was men het er algemeen over eens dat Standish begraven onder twee piramidale veldstenen in het midden van de oude begraafplaats. Om vast te stellen of de vreemde stenen in feite het Standish familieplot markeerden, besloot de Duxbury Rural Society in 1889 de graven onder de stenen uit te graven. Het project was omstreden en ging pas verder na een langdurig debat In de loop van de opgraving werd het skelet van een bejaarde man en een jonge vrouw ontdekt. Een journaliste cadeau voor de opgraving schreef: "Er kwam niets zeker van de moeite" en de stoffelijke resten werden opnieuw geïnterneerd. De originele piramidale stenen die het Standish plot markeerden voor de plaatsing van het grote gedenkteken. In 1890 kwam de heer Eugene J.V. Huiginn naar Duxbury als nieuwe minister van de plaatselijke episcopale kerk. Huiginn was gefascineerd door de geschiedenis van Pilgrim en teleurgesteld toen ze ontdekte dat de graven van de oudste kolonisten niet op beslissende wijze konden worden gesitueerd. Hij kwam tot de conclusie dat de opgraving van 1889 de locatie niet adequaat had onderzocht en meer graven had moeten openen. Huiginn kreeg toestemming van de stad Duxbury om de graven opnieuw te openen, en op 25 en 12 april 1891 hebben Huiginn en een klein team twee verschillende delen van het zogenaamde Standish begraafterrein opgegraven. In de loop van het onderzoek van 1891 werden de graven van vier individuen ontdekt: een bejaard man dat Huiginn Myles Standish zou zijn, twee volwassen vrouwen die Lora Standish (de dochter van Myles Standish) en Mary Dingley Standish (de schoondochter van Myles Standish) zouden zijn, en een jongen die wordt verondersteld Charles of John Standish te zijn (de dochter van Myles Standish zonen) die beiden jong zijn overleden. Een arts, Dr. Wilfred G. Brown van Duxbury, was cadeau en kon het geslacht en de leeftijd identificeren bij de dood van de proefpersonen. Deze ogenschijnlijke leeftijden waren in overeenstemming met de historische overlijdensgegevens van de bovengenoemde leden van de Standish familie. Deze consistentie was het belangrijkste bewijs van Huiginn voor het identificeren van de resten van Myles Standish. Een ander bewijs was de begrafenis van de oudere man tussen de twee vrouwen, in overeenstemming met het feit dat Standish in zijn wil vroeg begraven te worden tussen zijn dochter en schoondochter. Er werden metingen en foto's genomen van de resten en Myles Standish werd opnieuw in een nieuwe dennenkist geinterd. Huiginn heeft na dit project geprobeerd een belangrijk gedenkteken over het Standish familieplot te laten plaatsen. Het gedenkteken is gebouwd in 1893 rond de twee kleine piramidale stenen, die oorspronkelijk het perceel markeerden en bestaan uit een gegoten stenen muur met kanonnen op elke hoek. Drie grote stenen beren de namen van Myles Standish, Lora Standish en Mary Dingley Standish. De kanonnen uit 1853 werden gekocht bij de Boston Navy Yard. Er zou een derde opgraving plaatsvinden van de resten van Myles Standish. Sommige van zijn nakomelingen, die ontevreden waren over het feit dat Standish opnieuw in een dennenkist was gehuld, verzochten om de bouw van een kluis onder het gedenkteken om de overblijfselen van hun voorouder beter te bewaren. In 1931 kregen ze van de stad toestemming om het terrein uit te graven. Bij deze gelegenheid was er een zeer groot publiek cadeau. De resten van Standish werden in een koperen doos geplaatst, die op zijn beurt in een cementkamer onder het gedenkteken werd geplaatst. Een koperen buis met tijdcapsule werd ook in de kamer geplaatst." - Wikipedia