Oregon Sasquatch License Bord T-shirt

Het duistere silhouet van Sasquatch (Bigfoot) op een leeg Oregon-bord. Voeg je eigen tekst toe. Contacteer ons voor speciale verzoeken. Licentie borden voor extra staten en andere instanties (Canadese provincies, buitenland) op aanvraag. Als je in landelijke gebieden van de Pacific Northwest woont of reist, kom je mogelijk een van de minder bekende soorten inheemse dieren in de regio tegen. "Sasquatch" is een verengelste afgeleide van het woord "Sésquac" wat "wilde man" betekent in een Salish Native American taal. Sasquatch is naar verluidt een groot, harig aapachtig schepsel, variërend van 6-10 voet lang, met een gewicht van meer dan 500 pond, en bedekt met donkerbruin of donker roodachtig haar. Vermeende getuigen beschrijven grote ogen, een uitgesproken wenkbrauwrug en een groot, laag voorhoofd; de bovenkant van het hoofd is beschreven als afgerond en gekuifd, vergelijkbaar met de sagittale kam van de mannelijke gorilla. Sasquatch heeft een sterke, onaangename geur. Enorme voetafdrukken waarvoor het is genoemd zijn zo groot als 24 inch lang en 8 inch breed. Er worden vaak haarplukjes van een niet-geïdentificeerde primatensoort gevonden. De meeste wetenschappers zeggen dat Sasquatch, alias Bigfoot, niets anders is dan folklore en toeschrijven waarnemingen of voetafdrukken aan verkeerde identificatie of hoaxes. Sommige wetenschappers, zoals Jane Goodall, geloven echter dat het kan bestaan. Een theorie suggereert dat Sasquatch een overblijfsel is van oude mensachtigen die Noord-Amerika bereikten vanuit Eurazië via de Beringlandbrug tijdens een periode van ijstijd. Verhalen over Sasquatch-achtige wezens zijn te vinden onder de inheemse bevolking van de Pacific Northwest. De legendes bestonden al voordat er één naam voor het wezen bestond. Ze verschilden in hun details, zowel regionaal als tussen gezinnen in dezelfde gemeenschap. Vergelijkbare verhalen zijn te vinden op elk continent behalve Antarctica om de Yeti van de Himalaya en de Australische Yowie te omvatten. Leden van de Lummi vertellen verhalen over Ts’emekwes, de lokale versie van Bigfoot. De verhalen zijn vergelijkbaar met elkaar in termen van de algemene beschrijvingen van Ts'emekwes, maar details over het dieet en de activiteiten van het schepsel verschilden tussen de verhalen van verschillende families. Sommige regionale versies bevatten meer snode wezens. De stiyaha of kwi-kwiyai waren een nachtelijk ras dat kinderen werd verteld om de namen van de monsters niet te zeggen en te komen om een persoon af te voeren - soms om te worden gedood. In 1847 berichtte Paul Kane over verhalen van de inheemse bevolking over skoocoms: een ras van kannibalistische wilde mannen die op de top van de berg St. Helens leefden. De skoocoms lijken te zijn beschouwd als bovennatuurlijk, in plaats van natuurlijk. Er bestaan minder dreigende versies zoals die van dominee Elkanah Walker. In 1840, Walker, een protestantse missionaris, opgenomen verhalen van reuzen onder de indianen die in Spokane, Washington wonen. De indianen beweerden dat deze reuzen op en rond de toppen van nabijgelegen bergen woonden en zalm uit de netten van de vissers stalen. De lokale legendes werden door J.W. Burns gecombineerd in een reeks Canadese krantenartikelen in de jaren 1920. Elke taal had zijn eigen naam voor de lokale versie. Veel namen betekenden iets in de trant van "wild man" of "harig man", hoewel andere namen de gebruikelijke acties beschreven die het zou uitvoeren (bijvoorbeeld het eten van mosselen). Burns bedacht de term Sasquatch, die afkomstig is van de Halkomelem sásq’ets (IPA: [ˈsæsqʼəts]), en gebruikte het in zijn artikelen om een hypothetisch enkel type wezen te beschrijven dat in deze verschillende verhalen wordt weerspiegeld. De artikelen van Burns populariseerden zowel de legende als de nieuwe naam, waardoor het bekend werd in western Canada voordat het populair werd in de Verenigde Staten. BFRO biedt een gratis database aan individuen en andere organisaties. Hun website bevat rapporten uit heel Noord-Amerika die door onderzoekers zijn onderzocht om de geloofwaardigheid te bepalen.