Parliment Building - Londen, Engeland Poster

Het Paleis van Westminster, ook wel het huis van het parlement of het Westminster-paleis genoemd, is de vergaderplaats van de twee huizen van het Britse parlement, het Britse Hogerhuis en het Britse Lagerhuis. Het ligt op de noordoever van de rivier de Theems[noot 1] in het hart van de Londense wijk van de stad Westminster, dicht bij de historische Westminster Abbey en de regeringsgebouwen van Whitehall en Downing Street. De naam kan verwijzen naar een van de twee structuren: het oude paleis, een middeleeuws complex dat in 1834 grotendeels is verwoest, en het vervangende New Palace dat nu nog bestaat; het heeft zijn oorspronkelijke stijl en status als koninklijk woongebied behouden voor ceremoniële doeleinden. Het eerste koninklijk paleis werd in de elfde eeuw op het terrein gebouwd, en Westminster was de voornaamste Londense woonplaats van de Kings of England totdat een brand een groot deel van het complex in 1512 verwoestte. Daarna diende het als het huis van het Parlement, dat daar al sinds de dertiende eeuw bijeen was, en de zetel van de Koninklijke Rechtbanken, die in en rond de Westminster Hall gevestigd waren. In 1834 verwoestte een nog grotere brand de zwaar herbouwde huizen van het parlement, en de enige structuren die van belang waren om te overleven waren Westminster Hall, de Cloisters en het Chapel van de Steven, de Chapel van de St Mary Undercroft en de Jewel Tower. De daaropvolgende wedstrijd voor de wederopbouw van het paleis werd gewonnen door architect Charles Barry en zijn ontwerp voor een gebouw in de Perpendiculaire gotische stijl. De overblijfselen van het oude paleis (met uitzondering van de losgemaakte Jewel Tower) zijn opgenomen in de veel grotere vervanging, die meer dan 1100 kamers bevat die symmetrisch rond twee series hotels zijn georganiseerd. Een deel van het gebied van het New Palace van 3,24 hectare (8 hectare) is teruggewonnen uit de Theems, de belangrijkste gevel, de 265,8 meter (872 ft) voorzijde. Barry werd bijgestaan door Augustus W.N. Pugin, een toonaangevende autoriteit op het gebied van Gothische architectuur en stijl, die design bood voor de decoratie en de stoffering van het paleis. De bouw begon in 1840 en duurde 30 jaar, met grote vertragingen en kostenoverschrijdingen, en de dood van beide vooraanstaande architecten; de werken voor de decoratie van het binnenland bleven met tussenpozen tot in de 20e eeuw doorgaan. Sedertdien is een groot aantal beschermingsmaatregelen getroffen vanwege de gevolgen van de luchtverontreiniging in Londen en zijn na de Tweede Wereldoorlog uitgebreide reparaties uitgevoerd, waaronder de wederopbouw van de Kamer van Koerden na de bombardementen in 1941. Het paleis is een van de centra van het politieke leven in het Verenigd Koninkrijk; "Westminster" is een metoniem voor het Britse parlement geworden, en het Westminster-systeem heeft zijn naam erna overgenomen. Met name de Clock Tower, die na de grote bel "Big Ben" is geworden, is een iconisch mijlpaal in Londen en het Verenigd Koninkrijk in het algemeen, een van de populairste toeristische attracties in de stad en een symbool van de parlementaire democratie. Het paleis van Westminster is sinds 1970 een gerangschikt gebouw van klasse I dat sinds 1987 deel uitmaakt van het werelderfgoed van de UNESCO.