Pine Cone en John Muir Quote Rond Kussen

Een digitale weergave van een dennenappel uit Ma'alot-Tarshiha in het noorden van Israël, het Galilea, bovenop een oude papieren achtergrond, samen met een citaat aan de andere kant: "Weinigen zijn helemaal doof voor de prediking van pijnbomen. Hun preken over de bergen gaan naar ons hart; en als mensen in het algemeen in het bos konden worden gebracht, zelfs voor één keer, om de bomen voor zichzelf te horen spreken, zouden alle problemen in de manier van bosbehoud verdwijnen." -John Muir, natuuronderzoeker, ontdekkingsreiziger en schrijver (1838-1914) De Aleppo-den (Pinus halpensis), ook bekend als de Jerusalem Pine, is de enige soort wilde den die in Israel groeit. Het wordt algemeen aanvaard dat de boom die nu "den" wordt genoemd, de Bijbelse "olieboom" is, zoals vermeld in Jesaja XLI, 19: "Ik zal in de woestijn de ceder, de acaciaboom en de mirte en de olieboom planten …" Het wordt ook genoemd in I Koningen VI, 23: "En in het heiligdom maakte hij twee cherubs van oliehout, elk tien el hoog." De olieboom wordt ook genoemd in de verzen 31 en 33 van hetzelfde hoofdstuk, evenals in Nechemia VIII, 15. De olieboom staat dicht bij andere indrukwekkende bomen in de beschrijving van het visioen van de verlossing, in de bloei van de woestijn en het dorre land. In de Misjna en andere rabbijnse literatuur wordt de olieboom genoemd als een boom die werd gebruikt voor het aansteken van de bakens die werden aangestoken om een nieuwe maand aan te kondigen. In het Bijbelboek Jesaja XLIV, 14, wordt de den, in zijn bijbelse naam, slechts eenmaal genoemd: "… en neemt de cipres en de eik, die hij voor zichzelf sterkt onder de cadeaus van het bos; hij plant een den en de regen voedt het." Er is een vermelding van pijnbomen in de Misjna in de context van de verschillende bomen die werden gebruikt voor het verbranden van de "rode vaars". Er zijn ook mensen die beweren dat dennen onder de bomen waren die werden gebruikt om de bakens aan te steken om een nieuwe maand aan te kondigen. De Aleppo dennenbloesems en bloemen in het voorjaar. De kegels van de mannetjes worden na de bloei afgestoten, terwijl de kegels van het vrouw zich ontwikkelen tot vruchten. De kegel blijft dicht op de boom tot een zware sharav [hamsin], wanneer deze opent en de zaden ervan worden verspreid.