Portret van een onbekende vrouw, Ivan Kramskoi Tissuepapier

Ivan Nikolaevich Kramskoi (8 juni 1837 - 6 april 1887) was een Russische schilder en kunstcriticus. Hij was intellectueel leider van de Russische democratische kunstbeweging in 1860-1880. Kramskoi kwam uit een verarmd familielid van de burgerbevolking. Van 1857 tot 1863 studeerde hij aan de Sint Petersburg Academy of Arts; hij reageerde tegen academische kunst en was initiatiefnemer van de "opstand van veertien", die eindigde met de uitzetting van een groep afgestudeerden van de Academie, die het Artel of Artists organiseerde. Kramskoi was beïnvloed door de ideeën van de Russische revolutionair democraten en verdedigde de hoge publieke taak van de kunstenaar, de beginselen van realisme en de morele inhoud en nationaliteit van kunst. Hij werd een van de belangrijkste oprichters en ideologen van het bedrijf van internerende kunsttentoonstellingen (Peredvizniki). In 1863-1868 gaf hij les op de tekenschool van een maatschappij voor de bevordering van de toegepaste kunsten. Hij creëerde een galerij met portretten van belangrijke Russische schrijvers, wetenschappers, kunstenaars en prominenten (Lev Nikolaevich Tolstoy, 1873, Ivan Shishkin, 1873, Pavel Mikhailovich Tretyakov, 1876, Mikhail Saltykov-Shchedrin, 1879, Sergei Botkin, 1880), waarin de expressieve eenvoud van samenstelling en helderheid van weergave diepgaande psychologische elementen van karakter benadrukken. De democratische idealen van Kramskoi vonden hun helderste uitdrukking in zijn portretten van boeren, die een schat aan karakterdetails weergeven in vertegenwoordigers van het gewone volk. In een van de bekendste schilderijen van Kramskoi, Christus in de woestijn (galerij Tretyakov in 1872), zette hij de humanistische traditie van Alexander Ivanov voort door een religieus onderwerp in moreel-filosofische termen te behandelen. Hij imbueerde zijn afbeelding van Christus met dramatische ervaringen in een zeer psychologische en vitale interpretatie, die het idee van zijn heldhaftige zelfopoffering uitlokte. Kramskoi spant zich in om de ideologische expressiviteit van zijn afbeeldingen uit te breiden en creëerde kunst die op de bodem van portrettering en genre-schilderij bestond ("Nekrasov in de periode van 'Laatste liedjes', 1877-78; ""Onbekende vrouw", 1883; ""Onoplosbaar verdriet", 188 4; alle op de galerij Tretyakov). Deze schilderijen onthullen de complexe en oprechte emoties van hun proefpersonen, hun persoonlijkheden en lot. De oriëntatie van de kunst van Kramskoi, zijn kritische oordeel daarover en zijn voortdurende zoektocht naar objectieve criteria voor de beoordeling van kunst door de overheid hebben een essentiële invloed gehad op de ontwikkeling van realistische kunst en esthetica in Rusland in de laatste derde derde eeuw. Citaat:Wikipedia