Reis naar het centrum van de aarde (1874 ed.) stropdas

Reis naar het centrum van de aarde (Frans: Voyage au centre de la Terre), ook vertaald met de variant A Journey to the Center of the Earth en A Journey to the Interior of the Earth) is een klassiek boek van de science fiction van Jules Verne. Het werd voor het eerst in het Frans gepubliceerd in 1864 en vervolgens opnieuw uitgegeven in 1867 in een herziene en uitgebreide uitgave. Professor Otto Lidenbrock is de centrale figuur van het verhaal, een excentrieke Duitse wetenschapper die gelooft dat er vulkanische buizen zijn die het centrum van de aarde bereiken. Hij, zijn neefas, en hun IJslandse gids Hans rappel in de IJslandse gevierde inactieve vulkaan Snfellsjökull, stuiten dan op veel gevaren, waaronder grottenen, onderpolaire tornado's, een ondergrondse oceaan, en levende prehistorische wezens uit de Mesozoïsche en Cenozoïsche tijdperken. (De herziene uitgave van 1867 heeft extra prehistorisch materiaal in de kranen opgenomen. 37-39.) Uiteindelijk worden de drie verkenners teruggestroomd naar het oppervlak door een actieve vulkaan, Stromboli, in Zuid-Italië.