Self-Portret met twee cirkels, Rembrandt Tissuepapier

Rembrandt Harmenszoon van Rijn (15 juli 1606 - 4 oktober 1669) was een Nederlandse rapporteur voor advies, schilder en printmaker. Hij is een innovatieve en productieve meester in drie media en wordt over het algemeen beschouwd als een van de grootste visuele artiesten in de geschiedenis van kunst en de belangrijkste in de Nederlandse kunstgeschiedenis. In tegenstelling tot de meeste Nederlandse meesters van de 17e eeuw, schilderen de werken van Rembrandt een breed scala aan stijl en materie, van portretten en zelfportretten tot landschappen, genre scènes, allegorische en historische scènes, bijbelse en mythologische thema's en dierproeven. Zijn bijdragen aan kunst vonden plaats in een periode van grote rijkdom en culturele verdienste die historici de Nederlandse Gouden Eeuw noemen, toen de Nederlandse kunst (vooral het Nederlandse schilderij), hoewel hij in veel opzichten antithetisch was tegenover de Barokstijl die Europa domineerde, buitengewoon productief en innovatief was en aanleiding gaf tot belangrijke nieuwe genres. Net als veel kunstenaars uit de Nederlandse Golden Age, zoals Jan Vermeer van Delft, was Rembrandt ook een enthousiaste kunstverzamelaar en -dealer. Rembrandt is nooit naar het buitenland gegaan, maar hij werd sterk beïnvloed door het werk van de Italiaanse meesters en de Nederlandse kunstenaars die in Italië hadden gestudeerd, zoals Pieter Lastman, de Utrecht Caravaggists, de Vlaamse Baroque en Peter Paul Rubens. Nadat hij het jeugdige succes als portretschilder had behaald, werden de latere jaren van Rembrandt gekenmerkt door persoonlijke tragedie en financiële problemen. Toch waren zijn schilderijen en schilderijen gedurende zijn hele leven populair, zijn reputatie als kunstenaar bleef hoog, en hij leerde vele belangrijke Nederlandse schilders twintig jaar lang. Citaat:Wikipedia