Sta niet bij mijn graf en treur om mijn medeleven kaart

De voorkant van deze condoleancekaart heeft een prachtig tafereel van de golven van de oceaan die de kust naderen en een vogeltje dat in een spectaculaire oranje lucht vliegt terwijl de zon laag achter de wolken ondergaat. Binnenin is een sympathiegedicht om diegenen te troosten die een geliefde (persoon of huisdier) hebben verloren: Ga niet bij mijn graf staan en huil dat ik er niet ben; ik slaap niet. Ik ben duizend winden die waaien, ik ben de diamanten glinsteren op sneeuw, ik ben het zonlicht op gerijpt graan, ik ben de zachte herfstregen. Wanneer je wakker wordt in de ochtendstilte, ben ik de snelle opbeurende stormloop van stille vogels in omcirkelde vlucht. Ik ben de zachte sterren die 's nachts schijnen. Sta niet bij mijn graf en roep niet, ik ben er niet; ik ben niet gestorven. Dit gedicht, geschreven door Mary Elizabeth Frye, is een veel voorkomende lezing bij begrafenissen.