Start van Space Shuttle Challenger (STS-61A) Poster

Het hoofddoel van de missie "Spacelab D-1" was het uitvoeren van fundamenteel en toegepast materiaalverwerkingsonderzoek in de door DFVLR gefinancierde Spacelab-module en in de door de NASA gefinancierde Materialen Experiment Assembly (MEA). Ook in de microzwaartekracht van de ruimte werden biowetenschappen onderzocht. Er werden ongeveer 70 onderzoeken gedefinieerd die betrekking hadden op vloeistoffysica, de verharding van kristallen en metalen en de respons van menselijke en plant cellen op gewichtloosheid. De MEA van de NASA ondersteunde experimenten in de groei van dampkristal, onmengbare legering in vaste vorm en de insluitbare verwerking van glasvormende smelten. Bij buitenlandse onderzoeken in de materiaalwetenschappen werden de volgende drie faciliteiten gebruikt: een materiaallaboratorium dat isothermische verwarmingsinstallaties, spiegelverwarmingsinstallaties, gradiëntverwarmingsinstallaties (CNES), een vloeistoffysicamodule, een cryostaat, een hogetemperatuurthermostaat en een ultrahogetemperatuurkamer omvatte; de MEDEA-structuur die gradiëntverwarmingsapparatuur met dempingscapaciteit omvatte, een monoellipsoïdaal spiegeloven en een thermostaat, en een hoogprecisiomotoir thermostaat Start; en de Proceskamer die een holografische diagnoseeenheid, een interdiffusie in zoutoplossingexperiment en een convectiestudie omvatte. De meeste onderzoekers waren Duits, maar er waren onderzoekers uit Frankrijk, Italië, Nederland, Spanje, Zwitserland en de Verenigde Staten. Veel van de onderzoeken naar de biowetenschappen werden uitgevoerd met twee faciliteiten en sommige met een koeler/vriescombinatie, één incubator voor de 18-30 graden C, een tweede incubator voor de 30-40 C-range, en een handschoenkast; en de Vestibular Sled, die de slede-unit, het menselijke vestibulaire systeem-experiment en het ruimtebewegingsexperiment omvatte. Het enige navigatie/communicatie onderzoek (NAVEX), omvatte een kloksynchronisatie en tijdverdelingsexperiment, en een eenrichtingsafstandsmetingsexperiment. De Long Module bevatte drie Spacelab dubbele racks voor de materiaalwetenschapsfaciliteiten en drie afzonderlijke racks voor onderzoek naar de biowetenschappen. De bemanning bestond uit NASA-specialisten en twee buitenlandse loonspecialisten. Er werden nuttige gegevens verzameld uit bijna alle onderzoeken. Het ruimtevaartuig was gestabiliseerd met de zwaartekracht-gradiënt.