Treeline Grizzly Vaderdag Kaart

Een afbeelding van een grizzly beer in het voorjaar; hoog in de bergen; hongerig na het overwinteren. De sneeuwlaag is grotendeels gesmolten, hoewel de afgelegen toppen nog steeds in het wit zijn afgedekt. Tekst met "Happy Vaderdag!" verschijnt ook. Het grizzlybeer (Ursus arctos horribilis) is een ondersoort van het bruine beer (Ursus arctos) die over het algemeen leeft in de hooglanden van western Noord-Amerika. Deze ondersoort stamt vermoedelijk af van de bruine beren uit Oessoeri die 100.000 jaar geleden vanuit Oost-Rusland naar Alaska trokken, hoewel ze pas 13.000 jaar geleden naar het zuiden trokken. Grizzlies zijn normaal gesproken solitaire actieve dieren, maar in kustgebieden komen de grizzly's samen langs beken, meren, rivieren en vijvers tijdens de zalmkuit. Om de twee jaar produceren vrouwen (zeugen) één tot vier jongen (meestal twee) die klein zijn en slechts ongeveer één pond wegen. Een zeug beschermt haar nakomelingen en valt aan als ze denkt dat ze of haar jongen bedreigd zijn. Bruine beren komen voor in Azië, Europa en Noord-Amerika, waardoor ze een van de breedste soorten beren vormen. De voorouders van het grizzly-beer ontstonden in Eurazië en reisden ongeveer 50.000 jaar geleden naar Noord-Amerika. Dit is een zeer recente gebeurtenis in evolutionaire tijd, waardoor het Noord-Amerikaanse grizzly beer zeer vergelijkbaar is met de bruine beren die Europa en Azië bewonen. In Noord-Amerika varieerden grizzly-beren van Alaska tot Mexico en zo ver oostelijk als de Hudsonbaai. In Noord-Amerika komt de soort nu alleen voor in Alaska, in het zuiden door een groot deel van western Canada, en in delen van het noordwesten van de Verenigde Staten, waaronder Idaho, Montana, Washington en Wyoming, tot aan Yellowstone en Grand Teton National Parks. Er is mogelijk nog een kleine populatie in Colorado in het zuidelijke San Juan-gebergte. In september 2007 leverde een jager bewijs van grizzly beer rehabilitatie in het Selway-Bitterroot ecosysteem, in Idaho en western Montana, door het doden van een grizzly beer. Het oorspronkelijke verspreidingsgebied omvatte ook een groot deel van de Great Plains en de zuidwestelijke staten, maar het is in de meeste van die gebieden uitgeroeid. In Canada zijn er ongeveer 25.000 grizzly-beren in Brits-Columbia, Alberta, de Yukon, de Northwest Territories, Nunavut en het noordelijke deel van Manitoba. De beren bewonen samen met de Verenigde Staten ongeveer de helft van het gebied van hun historische leefgebied. In Brits-Columbia bewonen grizzly-beren ongeveer 90% van hun oorspronkelijke territorium. Het grizzly-beer geniet momenteel rechtsbescherming in Mexico, Europese landen, enkele gebieden in Canada en de Verenigde Staten. Verwacht wordt echter dat de herbevolking van het oude verspreidingsgebied een traag proces zal zijn, zowel als gevolg van de gevolgen van de herintroductie van zo'n grote diersoort in gebieden die worden gewaardeerd om landbouw en veeteelt, als vanwege de trage voortplantingsgewoonten van het beer (beren investeren veel tijd in het opvoeden van jonge dieren). Er zijn momenteel ongeveer 55.000 wilde grizzly beren verspreid over Noord-Amerika. Hoewel grizzlies tot de orde Carnivoren behoren en het spijsverteringsstelsel van carnivoren hebben, zijn ze eigenlijk omnivoren, omdat hun voeding bestaat uit zowel planten als dieren. Het is bekend dat ze, indien beschikbaar, azen op grote zoogdieren zoals elanden, herten, schapen, elanden, bizons, kariboes en zelfs zwarte beren. Grizzly-beren voeden zich met vis zoals zalm, forel en baars, en vissen met een meer eiwitrijk dieet in kustgebieden worden mogelijk groter dan individuen in het binnenland. Grizzly-beren zijn ook gemakkelijk voedsel te vinden, op aas achtergelaten door andere diersoorten De grizzly-beren die in de Amerikaanse Rocky Mountains leven zijn niet zo groot als Canadese of Alaska grizzlies. Dit is deels te danken aan de rijkdom van hun dieet, dat in Yellowstone voornamelijk bestaat uit witschors pijnboompitten, evenals wortels, knollen, grassen, verschillende knaagdieren, legercutwormmotten en gezaagde karkassen. Geen van deze cijfers is echter in overeenstemming met het vetgehalte van de zalm in Alaska en Brits-Columbia. Planten maken ongeveer 80 %-90 % uit van een grizzly beren’ dieet. Verschillende bessen maken hier een groot deel van uit. Dit kunnen bosbessen, bramen, zalmbessen, veenbessen, buffelbessen en huckleberries zijn, afhankelijk van de omgeving. Insecten zoals lieveheersbeestjes, mieren en bijen worden ook gegeten, maar alleen als ze in grote hoeveelheden beschikbaar zijn. Bij kleine hoeveelheden is de gewonnen energie de opbrengst van de foerageerenergie niet waard. Wanneer er voedsel in overvloed is, zullen grizzly beren zich in groepen voeden, samen foerageren. Veel grizzly-beren zullen bijvoorbeeld graslanden bezoeken direct nadat er een lawine of gletsjerglijbaan is geweest. Dit komt door een instroom van peulvruchten, zoals Hedysarum, die de grizzlies in grote hoeveelheden consumeren. Als voedselbronnen schaarser worden, gaan ze weer uit elkaar. Als wintervoorbereiding kunnen beren ongeveer 400 lb winnen, tijdens een periode van hyperfagie, voordat ze in een staat van valse winterslaap komen. Het beer wacht vaak op een aanzienlijke sneeuwstorm voordat het zijn hol binnengaat, waardoor de kans kleiner wordt dat roofdieren het hol kunnen lokaliseren. De tuinen zelf bevinden zich meestal op een hoogte van meer dan 6000 voet op hellingen in het noorden. Er is enige discussie onder professionals over de vraag of grizzly-beren technisch gezien overwinteren. Veel van de discussie draait om lichaamstemperatuur en het vermogen van de beren om af en toe te bewegen tijdens de winterslaap. Grizzly beren hebben de mogelijkheid om hun lichaamsafval in deze periode "deels" te recyclen. In sommige gebieden, waar het voedsel het hele jaar door overvloedig is, slaan grizzly beren de winterslaap helemaal over. Het grizzly beer heeft verschillende relaties met zijn ecosysteem. Een van die relaties is een mutualistisch relatie met vlezige vruchtdragende planten. Nadat de grizzly de vrucht heeft geconsumeerd, worden de zaden verspreid en uitgescheiden in een kiemkrachtige toestand. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat het kiemsucces inderdaad wordt vergroot doordat zaden samen met voedingsstoffen in de ontlasting worden afgezet. Dit maakt het grizzly-beer een belangrijke zaadverdeler in hun leefgebied. Bij het foerageren op boomwortels, planten bollen of grondeekhoorns roeren beren de grond. Dit proces helpt niet alleen grizzlies om toegang te krijgen tot hun voedsel, maar het verhoogt ook de soortenrijkdom in alpiene ecosystemen. Een gebied dat zowel beer graaft als ongestoord land heeft een grotere plant diversiteit dan een gebied dat gewoon ongestoord land bevat. Samen met de toenemende soortenrijkdom zorgt bodemverstoring ervoor dat stikstof uit de lagere bodemlagen wordt opgegraven en maakt stikstof gemakkelijker beschikbaar in het milieu. Een gebied dat is gegraven door het grizzly beer heeft aanzienlijk meer stikstof dan een ongestoord gebied. Stikstof fietsen wordt niet alleen vergemakkelijkt door grizzlies graven voor voedsel, het wordt ook bereikt via hun gewoonte om zalmkarkassen in de omliggende bossen te dragen. Gebleken is dat het loof van sparrenbomen op minder dan 500 m van de stroom waar de zalm is verkregen, stikstof bevat die afkomstig is van de zalm waarop de beren hebben geaderd. Deze stikstoftoevoer naar het woud hangt rechtstreeks samen met de aanwezigheid van grizzly-beren en zalm. Grizzlies reguleren direct de prooipopulaties en helpen ook overbegrazing in bossen te voorkomen door de populaties van andere soorten in de voedselketen te beheersen. Een onderzoek in Grand Teton National Park in Wyoming toonde aan dat het verwijderen van wolven en grizzly beren ervoor zorgde dat de populaties van hun herbivore prooien toenamen. Dit veranderde op zijn beurt de structuur en dichtheid van de planten in het gebied, waardoor de populatiegrootte van trekvogels afnam. Dit geeft aan dat grizzly-beren een sleutelroofdier vormen, met een grote invloed op het hele ecosysteem dat ze bewonen. Ga voor het behoud van beren naar http://www.greatbear.org/