Vincent van Gogh, Landscape from Saint-Rémy (1889) Tissuepapier

Nicole Myers, hoogleraar Europese kunst citeert: Tijdens zijn eerste maand op het asiel van Saint-Rémy, was Van Gogh beperkt tot het schilderen van scènes binnen zijn muren. Hij schreef langzamerhand over het uitzicht dat door het ijzeren raam van zijn slaapkamer werd gespuugd: een weatveld omsloten door een stenen muur, waarboven zijzelf olijfbomen en kleine boerderijen de voetzolen van de Alpilles bedekt. Toen hij toestemming kreeg om de asielgrond te verlaten, nam hij deze verbluffende scène van het slagveld na een gewelddadig storm. Het show van Gogh op het hoogtepunt van zijn expressieve krachten, waar lijn, kleur, en coalesce vormen in iets transcendent. Van Gogh geloofde in de genezingskracht van kunst en natuur. Dit schilderij heeft deze dagen een nieuwe betekenis gekregen. Ik kijk wat ik kan van de buitenwereld vanuit mijn eigen slaapkamer. Het is een schilderij van vrijheid, van vernieuwing en uiteindelijk van hoop toen hij zich opnam na zijn eigen verschrikkelijke storm, inspiratie voor ons allemaal.