Vrouw in de tuin. Sainte-Adress Poster

Vrouw in de Garden Sainte-Adress Claude Monet (1840-1926) Medium: Olie op canvas Jaar: 1867 Gehuisvest bij: Hermitage, Sint-Petersburg, Rusland Aanbevolen drukgrootte bij 300 PPI: 20x16 in het dichtst bij het origineel: ongeveer. 40x32 in maximaal bij 100 PPI: 60x48 binnen Alvorens uw orde te plaatsen, selecteer de knoop "aanpassen het!"op het lagere recht onder "toevoegen aan kar,"dan uitgezochte "Opties van de Druk"midden-bovenleer links. Ga één van de afmetingen voor de gewenste grootte van het lijst in. Dit is een zeer vroeg impressionistisch werk van de fractieleider, Claude Monet. Het zonlicht dat de schilderijen van de impressionisten overspoelt - die het grootste deel van hun schilderij uit de deuren hebben gehaald, direct uit de natuur - speelt hier een centrale rol. Monet bracht zijn jeugd door in Le Havre, die hij regelmatig bezocht. Het landgoed Le Coteaux in Sainte-Adresse bij Le Havre behoorde tot de neef van Monet, Paul-Eugene Lecadre. In de zomer van 1867 schilderde de kunstenaar verschillende landschappen in de tuin van het landgoed, waarvan de "Vrouw in de tuin" van cruciaal belang is. In de mode van de dag werd de vrouw van Lecadre gevormd door een vrouw. Dit eenzame silhouet introduceert een elegaïsche, pijnlijke noot in het schilderij terwijl het heldere, lichte gebied van de jurk een belangrijke rol speelt bij het in evenwicht brengen van de samenstelling en bij het aantonen van de onderlinge relatie van licht en kleur. Krediet: Hermitage Museum Alle informatie wordt uitsluitend verstrekt voor educatieve doeleinden. Claude Monet (Franse uitspraak: [klod ɔ nɛ]), ook bekend als Oscar Claude Monet of Claude Oscar Monet (14 november 1840 - 5 december 1926)[1], was de grondlegger van het Franse impressionistische schilderij, en de meest consequente en veelbelovende beoefenaar van de filosofie van de beweging om zijn perceptie uit te drukken vóór de natuur, met name wat betreft het schilderen van het landschap voor de plein[2]. De term 'indrukwekkend' is afgeleid van de titel van zijn schilderij 'Impression, Sunrise' (Impression, soleil relevant). Het vroege leven van Claude Monet werd geboren op 14 november 1840 op de vijfde verdieping van 45 rue Laffitte, in het negende arrondissement Parijs. Hij was de tweede zoon van Claude Adolphe Monet en Louise Justine Aubrée Monet, beiden van de tweede generatie Parisians. Op 20 mei 1841 werd hij in de plaatselijke parochie, Notre-Dame-de-Lorette, gedoemd als Oscar Claude. In 1845 verhuisde zijn familie naar Le Havre in Normandië. Zijn vader wilde dat hij in de kinderhandel ging, maar Monet wilde kunstenaar worden. Zijn moeder was zanger. Op 1 april 1851 ging Monet naar de middelbare kunstopleiding Le Havre. De bewoners kenden hem goed voor zijn koolstof karikaturen, die hij voor tien tot twintig frank zou verkopen. Monet heeft ook zijn eerste lessen getrokken uit Jacques-François Ochard, een voormalig student van Jacques-Louis David. Op de stranden van Normandië in ongeveer 1856/1857 ontmoette hij medelaar Eugène Boudin, die zijn mentor werd en hem leerde olieverf te gebruiken. Boudin onderwees Monet "en plein air" (buitenlucht) technieken voor schilderen. Op 28 januari 1857 stierf zijn moeder. Toen hij zestien was, verliet hij de school en ging hij leven met zijn weduwen kinderloze tante Marie-Jeanne Lecadre Toen Monet naar Parijs reisde om het Louvre te bezoeken, zag hij schilders kopiëren van de oude meesters. Nadat hij zijn verven en andere gereedschappen met hem had meegebracht, ging hij in plaats daarvan bij een raam zitten en tekende hij wat hij zag [aanhaling nodig]. Monet was een paar jaar in Parijs en ontmoette andere jonge schilders die vrienden en mede-impressionisten zouden worden, waaronder Édouard Manet. In juni 1861 sloot Monet zich aan bij het Eerste Regiment van Afrikaanse Lichte Cavalerie in Algerije voor een toezegging van zeven jaar, maar twee jaar later, nadat hij tyfus had gekregen, deed zijn tante Marie-Jeanne Lecadre tussenbeide om hem uit het leger te halen als hij ermee instemde een kunstcursus te voltooien op een kunstschool. Het is mogelijk dat de Nederlandse schilder Johan Barthold Jongkind, van wie Monet op de hoogte was, zijn tante in deze kwestie heeft aangezet. Verlichtend over de traditionele kunst die werd onderwezen op kunstscholen, werd Monet in 1862 een student van Charles Gleyre in Parijs, waar hij Pierre-Auguste Renoir, Frédéric Bazille en Alfred Sisley ontmoette. Samen deelden ze nieuwe benaderingen van kunst, schilderden ze de effecten van licht en plein lucht met gebroken kleur en snelle penseelstreken, in wat later bekend kwam te staan als 'Impressionisme'. Monet's Camille of The Woman in the Green Dress (La femme à la robe verte), geschilderd in 1866, bracht hem erkenning en was een van de vele werken met zijn toekomstige vrouw, Camille Doncieux; zij was het model voor de figuren in The Woman in the Garden van het volgende jaar, en voor Op de Bank of the Seine, Bennecourt, 1 868, hier afgebeeld. Kort daarna werd Camille zwanger en bevond het hun eerste kind, Jean. Franco-Pruisische Oorlog, Impressionisme en Argentinië Na het uitbreken van de Frans-Pruisische Oorlog (19 juli 1870) vluchtte Monet in september 1870 in Engeland. Terwijl hij daar aanwezig was, bestudeerde hij de werken van John Constable en Joseph Mallord William Turner, wiens landschappen beide zouden dienen om Monet's innovaties in de kleurstudie te inspireren. In het voorjaar van 1871 werd aan de werken van Monet de toelating geweigerd om deel te nemen aan de tentoonstelling van de Royal Academy. In mei 1871 verliet hij Londen om te wonen in Zaandam, Nederland, waar hij vijfentwintig schilderijen maakte (en de politie verdacht hem van revolutionaire activiteiten). Hij bracht ook een eerste bezoek aan het nabijgelegen Amsterdam. In oktober of november 1871 keerde hij terug naar Frankrijk. Monet woonde van december 1871 tot 1878 in Argenteuil, een dorp aan de rechteroever van de Seine-rivier nabij Parijs, en een populaire zondagsbestemming voor de Parijse bevolking, waar hij een aantal van zijn bekendste werken schilderde. In 1874 keerde hij kort terug naar Nederland. In 1872 schilderde hij Impression, Sunrise (Impression, soleil relevant) die een landschap van Le Havre schilderde. Het hing in 1874 op de eerste tentoonstelling van de impressionist en wordt nu getoond in de Musée Marmottan Monet in Parijs. Vanuit de titel van het schilderij bedacht kunscriticus Louis Leroy de term "impressionisme", die hij als wangedrag wilde gebruiken, maar die de impressionisten voor zichzelf verwierven. Op deze tentoonstelling stond ook een schilderij met de titel Boulevard des Capucines, een schilderij van de boulevard gemaakt van de fotograaf Nadar's appartement op nummer 35. Er waren echter twee schilderijen van Monet van de boulevard: de ene is nu in het Pushkin-museum in Moskou, de andere in het Nelson-Atkins Museum of Art in Kansas City. Het is nooit duidelijk geworden welk schilderij op de baanbrekende tentoonstelling van 1874 verscheen, maar recentelijk is het Moskouse afbeelding voorstanders. Monet en Camille Doncieux waren net voor de oorlog (28 juni 1870) getrouwd en na hun excursie naar Londen en Zaandam waren ze in december 1871 naar Argentinië verhuisd. In die tijd schilderde Monet verschillende werken van het moderne leven. Camille werd in 1876 ziek. Ze hadden een tweede zoon, Michel, op 17 maart 1878 (Jean werd geboren in 1867). Dit tweede kind verzwakte haar al verslindende gezondheid. In datzelfde jaar verhuisde hij naar het dorp Vétheuil. Op 5 september 1879 stierf Camille Monet aan tuberculose op haar tweeëndertig-jarige leeftijd; Monet schilderde haar op haar sterfbed. Later leven Na een aantal moeilijke maanden na de dood van Camille begon een verdrietige Monet (die nooit meer in armoede zal vervallen) serieus met creëer van een aantal van zijn beste schilderijen uit de 19e eeuw. In het begin van de jaren '80 schilderde Monet verschillende groepen landschappen en seizoenskapen in wat hij beschouwde als campagnes om het Franse platteland te documenteren. Zijn uitgebreide campagnes ontwikkelden zich tot de schilderijen van zijn serie. Camille Monet was in 1876 ziek geworden door tuberculose. Zwangerschap met haar tweede kind, ze is in maart 1878 geboren in Michel Monet. In 1878 verhuisden de Monets tijdelijk naar de woning van Ernest Hoplanné (1837-1891), een rijke warenhuis en artistieke beschermheer. Beide families deelden tijdens de zomer een huis in Vétheuil. Nadat haar man (Ernest Hoplanné) failliet ging en in 1878 voor België vertrok, in september 1879, en Monet in het huis in Vétheuil bleef wonen; Alice Hoplanné hielp Monet om zijn twee zoons, Jean en Michel, op te voeden door hen naar Parijs te brengen om naast haar eigen zes kinderen te leven. Het waren Blanche Hoplanné Monet (ze trouwde uiteindelijk Jean Monet), Germaine, Suzanne Hoplanné, Marthe, Jean-Pierre en Jacques. In het voorjaar van 1880 verlieten Alice Hoplanné en alle kinderen uit Parijs en kwamen terug bij Monet, die nog steeds in het huis in Vétheuil woonde. In 1881 verhuisden ze allemaal naar Poissy dat Monet haatte. In april 1883, vanaf het raam van de kleine trein tussen Vernon en Gasny, ontdekte hij Giverny. Vervolgens verhuisden ze naar Vernon, naar een huis in Giverny, Eure, in Upper Normandy, waar hij een grote tuin plantte waar hij een groot deel van zijn leven beschilderde. Na de dood van haar overleden echtgenoot trouwde Alice Hoplanné in 1892 met Claude Monet. Giverny Begin mei 1883 huurden Monet en zijn grote familie een huis en 2 hectare (8.100 m2) van een lokale landowner. Het huis lag vlakbij de hoofdweg tussen de steden Vernon en Gasny in Giverny. Er was een schuur die verdubbelde als een schilderstudio, boomgaarden en een kleine tuin. Het huis was dicht genoeg bij de plaatselijke scholen om de kinderen bij te wonen en het omliggende landschap bood een eindeloze reeks geschikte motieven voor Monet's werk. Het gezin werkte en bouwde de tuinen en Monet's lot begon ten goede te veranderen, omdat zijn dealer Paul Durand-Ruel steeds meer succes had bij het verkopen van zijn schilderijen. Tegen november 1890 was Monet welvarend genoeg om het huis, de omliggende gebouwen en het land voor zijn tuinen te kopen. In de jaren 1890 bouwde Monet een serre en een tweede studio, een geweldig gebouw dat goed verlicht was met skylights. Vanaf de jaren 80 en 1890 tot het einde van zijn leven in 1926 werkte Monet aan "serie" schilderijen, waarin een onderwerp werd afgebeeld in verschillende licht- en weersomstandigheden. Zijn eerste serie was als zodanig tentoongesteld van Haystacks, geschilderd van verschillende punten van uitzicht en op verschillende tijdstippen van de dag. Vijftien van de schilderijen werden in 1891 tentoongesteld in de Galerie Durand-Ruel. Later produceerde hij een aantal schilderijen, waaronder de Rouen Cathedral, Poplars, het parlement, de Mornings on the Seine en de waterlelies die op zijn bezittingen in Giverny werden geschilderd. Monet was uitzonderlijk dol op het schilderen van gecontroleerde natuur: zijn eigen tuinen in Giverny, met zijn waterlappen, vijver en brug. Hij schilderde ook de oevers van de Seine op en neer, en produceerde schilderijen zoals het breken van het ijs op de Seine. Hij schreef dagelijks instructies aan zijn tuinpersoneel, precieze design en lay-outs voor aanplant, en facturen voor zijn bloemaankopen en zijn collectie van botanische boeken. Terwijl Monet's rijkdom groeide, evolueerde zijn tuin. Hij bleef zijn architect, zelfs nadat hij zeven tuinmannen had ingehuurd. Tussen 1883 en 1908 reisde Monet naar de Middellandse Zee, waar hij landmerken, landschappen en seizoenskapjes schilderde, zoals Bordighera. Hij schilderde een belangrijke reeks schilderijen in Venetië, Italië, en in Londen schilderde hij twee belangrijke series — uitzichten van het Parlement en uitzichten van Charing Cross Bridge. Zijn tweede vrouw, Alice, stierf in 1911 en zijn oudste zoon Jean, die getrouwd was met de dochter van Alice Blanche, de bijzondere favoriet van Monet, stierf in 1914. Nadat zijn vrouw stierf, zorgde Blanche voor hem. In die tijd begon Monet de eerste tekenen van cataracten te ontwikkelen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog, waarin zijn jongere zoon Michel diende en zijn vriend en bewonderaar Clemenceau de Franse natie leidde, schilderde Monet een serie vage wilde bomen als eerbetoon aan de gevallen Franse soldaten. In 1923 onderging hij twee operaties om zijn cataract te verwijderen: de schilderijen die zijn gemaakt terwijl de cataracten zijn visie beïnvloedden, hebben een algemene roodachtige toon, die kenmerkend is voor het zicht van de slachtoffers van de cataract. Het kan ook zijn dat hij na een chirurgische ingreep bepaalde ultraviolette golflengten van licht kon zien die normaal gezien door de ooglens worden uitgesloten, dit een effect kan hebben gehad op de kleuren die hij ervaart. Na zijn operaties verfte hij zelfs een aantal van deze schilderijen, met blauwachtige waterlagen dan voor de operatie. Op 5 december 1926 stierf de Doodmonet aan longkanker op 86-jarige leeftijd en wordt begraven op het kerkkerkkerkkerkkerkkerkkerkkerkkerkkerkbegraafplaats van Giverny. Monet had erop aangedrongen dat de gelegenheid eenvoudig zou zijn; zo waren er slechts ongeveer vijftig mensen bij de ceremonie. Zijn beroemde vijver, tuin en waterlassen, werd in 1966 verbeten door zijn zoon Michel, zijn enige erfgenaam, aan de Franse Academie voor schone kunsten (onderdeel van het Institut de France). Via de Stichting Claude Monet werden het huis en de tuinen geopend voor een bezoek in 1980, na restauratie. Naast de souvenirs van Monet en andere voorwerpen van zijn leven, bevat het huis zijn collectie Japanse prints in houten stukken. Het huis is een van de twee belangrijkste attracties van Giverny, waar toeristen uit de hele wereld wonen. Postverkoop in 2004, Londen, het parlement, Effects of Sun in the Fog (Lonres, le Parlement, forée de soleil dans le brouillard) (1904), verkocht voor US $20,1 mln. In 2006 publiceerde het tijdschrift Proceedings of the Royal Society een artikel waarin werd aangetoond dat deze in situ werden geschilderd in het St Thomas' Hospital boven de rivierThames. Falaises près de Dieppe (Cliffs near Dieppe) is bij twee verschillende gelegenheden gestolen. Eenmaal in 1998 (waarin de curator van het museum werd veroordeeld voor de diefstal en vijf jaar lang gevangen werd gezet, samen met twee medeplichtigen) en laatstelijk in augustus 2007. Het herstel vond plaats in juni 2008. Monet's Le Pont du chemin de fer à Argenteuil, een schilderij uit 1873 van een spoorwegbrug over de Seine bij Parijs, werd op 6 mei 2008 op de veiling van Christie's in New York gekocht door een anonieme aanbieder voor een recordbedrag van 41,4 miljoen dollar. De vorige record voor zijn schilderij bedroeg 36,5 miljoen dollar. Le bassin aux nymphéas (uit de waterlassenreeks) verkocht aan Christie's op 24 juni 2008, lot 19,voor £ 36.500.000 ($ 71.892.376,34) (hamerprijs) of £ 40.921.25 0 ($ 80.451.178) met kosten, waarmee een nieuw veilingrecord voor de kunstenaar wordt ingesteld. Nympheas - Water Lilies verkocht voor 71.846.600 USD. Dit was een van de hoogste prijzen die voor Monet's werk werden betaald. Krediet: Aangepast vanuit Wikipedia Alle informatie wordt alleen verstrekt voor onderwijsdoeleinden.