WALNUT STREET BRIDGE - CHATTANOGA, TN T-SHIRT

De Walnut Street Bridge, die in 1890 werd gebouwd, was de eerste die Chattanooga, Tennessee's centrum, aansloot bij de Noordkust. Volgens een plekje op de brug was Edwin Thacher de hoofdingenieur van de brug. De superstructuur van de brug werd geassembleerd door de Smith Bridge Company of Toledo, Ohio, die eind 19e-eeuwse bruggenbouwer was. De infrastructuur van de brug werd gebouwd door Neeley, Smith, en Company of Chattanooga. De meeste onderdelen van de brug werden vervaardigd door Manly Jail Works van Dalton, Georgia, en vervolgens per spoor naar de locatie verscheept. De belangrijkste spanwijdten van de brug zijn speld-verbonden Pennsylvania door boompannen. Het hoogste akkoord van deze truss spans wordt gevormd in vijf secties, die de spanwijdten gelijkaardig maken aan het ontwerp van de boomstammen Camelback. De brug is historisch significant als een extreem lang en oud voorbeeld van zijn soort; volgens het Historic American Engineering Record: "De brug was blijkbaar de eerste niet-militaire snelwegbrug over de Tennessee-rivier." Een voormalig EU-officier uit Ann Arbor, Michigan, William Andrew Slayton (1854-1935) was de eerste aannemer. Slayton woonde in een stenen huis bij 533 Barton Avenue, het huis dat jarenlang door latere bewoners bekend staat als de locatie van de "Little Art Shop". Het is niet bekend of hij dit huis bouwt, maar net als Washington Roebling en de Brooklyn Bridge, kon hij het project uit zijn raam over het hoofd zien. Veel van de lage stenen muren in Noord-Chattanooga bestaan uit de resten van stenen die te klein worden geacht voor gebruik in de pieren. Onderverdelingsplatforms in Chattanooga suggereren dat Slayton een aantal gebieden heeft ontwikkeld om het ophalen van materiaal uit steengroeven in het noordoosten van Alabama te vergemakkelijken, en dat Slayton Street en Slayton Avenue in de buurt van de huidige openbare bibliotheeklocatie op Broad Street worden gevonden. Slayton's overlijdensweg merkt niet dat er geen steen op zijn graf staat bij Chattanooga Memorial in de buurt van de Rode Bank, Tennessee. De "provinciebrug", zoals de Walnut Street Bridge ooit bekend stond, verbond de overwegend witte stad aan de zuidkant van de Tennessee-rivier met de grote zwarte beroepsbevolking aan de noordzijde ("North Shore") in Hill City, een stad die in Chantessee is gevestigd attanooga in 1912.Op de brug werden twee zwarte mannen gelyncht: Alfred Blount werd op 14 februari 1893 opgehangen van de eerste spanwijdte omdat hij een blanke vrouw zou aanvallen; Ed Johnson werd op 19 maart 1906 opgehangen van de tweede spanwijdte, ook omdat ze een blanke vrouw zou aanvallen. Johnson's lynching leidde een gerechtelijk hoesje in (Verenigde Staten tegen Shipp) dat helemaal naar het Hooggerechtshof ging. De brug was in 1978 gesloten voor motorvoertuigen en zat bijna tien jaar lang in onbruik en wanhoop. Er zijn reparaties en structurele aanpassingen uitgevoerd om van de brug een voetgangerswandelpad te maken. De Walnut Street Bridge werd op 23 februari 1990 toegevoegd aan het Nationaal Register van historische plaatsen. De 2.376 meter lange reeks is een van de langste voetgangersbruggen ter wereld en ligt in de buurt van het hart van een grootschalig en recent voltooid stadsvernieuwingsproject. De brug is een geliefde plek voor de plaatselijke bevolking en is zeer populair bij toeristen.