Winston Churchill Koffiemok

Op 10 mei 1940 werd Winston Churchill minister-president van het Lagerhuis, als eerste minister van Bloed, Toil, Tears en SweatFirst Speech. Toen hij op 13 mei zijn kabinet ontmoette, zei hij tegen hen dat "ik niets te bieden heb, behalve bloed, olie, tranen en zweet." Hij herhaalde die zin later op de dag dat hij het Lagerhuis vroeg vertrouwen te hebben in zijn nieuwe regering van alle partijen. De reactie van Labour was de opwarming van het hart; De conservatieve reactie was een warme reactie. Ze wilden nog steeds Neville Chamberlain. Voor het eerst hadden de mensen hoop, maar Churchill reageerde op generaal Ismay: "Arme mensen, arme mensen. Ze vertrouwen me, en ik kan ze niets anders dan een ramp geven voor een lange tijd." Ik verzoek u dringend om het volgende te zeggen: dit Parlement is verheugd over de vorming van een regering die de eensgezinde en onbuigzame vastberadenheid van het land vertegenwoordigt om de oorlog met Duitsland tot een goed einde te brengen. Vrijdagavond ontving ik de commissie van Zijne Majesteit om een nieuwe regering te vormen. Het was de duidelijke wens en wil van het Parlement en de natie dat dit op een zo breed mogelijke basis moet gebeuren en dat alle partijen erbij betrokken moeten worden, zowel degenen die de late regering hebben gesteund als de oppositiepartijen. Ik heb het belangrijkste onderdeel van deze taak voltooid. Er is een kabinet voor de Oorlog samengesteld uit vijf leden die samen met de oppositiepartijen de eenheid van het land vertegenwoordigen. De drie partijleiders hebben ermee ingestemd om te dienen, hetzij in het kabinet van de Oorlog, hetzij in een hoge kantoor. De drie gevechtsdiensten zijn ingevuld. Het was noodzakelijk dat dit in één dag zou gebeuren, vanwege de dringende noodzaak en de nauwgezetheid van de gebeurtenissen. Gisteren zijn er nog een aantal andere standpunten ingenomen, belangrijke standpunten, en ik dien 's nachts nog een lijst in bij Zijne Majesteit. Ik hoop de benoeming van de belangrijkste ministers tot morgenochtend af te ronden. De benoeming van de andere ministers duurt gewoonlijk iets langer, maar ik vertrouw erop dat, wanneer het Parlement opnieuw bijeenkomt, dit deel van mijn taak zal worden voltooid en dat de administratie in alle opzichten volledig zal zijn. Ik vond het in het algemeen belang om voor te stellen dat het Parlement vandaag bijeengeroepen wordt. De heer Speaker heeft ingestemd met de door de resolutie van het Parlement aan hem verleende bevoegdheden en heeft de nodige stappen gezet. Aan het einde van de beraadslagingen van vandaag wordt voorgesteld het Parlement uit te stellen tot dinsdag 21 mei, met uiteraard de mogelijkheid om eventueel eerder bijeen te komen. De leden worden zo spoedig mogelijk in kennis gesteld van de zaken die in die week in overweging moeten worden genomen. Ik verzoek het Parlement nu om in de ontwerpresolutie die op mijn naam staat, te laten zien dat het de genomen stappen goedkeurt en zijn vertrouwen in de nieuwe regering te betuigen. Het is een serieuze onderneming om een dergelijk grootschalig en complex bestuur te vormen, maar we mogen niet vergeten dat we in de beginfase van een van de grootste gevechten in de geschiedenis zitten, dat we op veel andere punten in Noorwegen en Nederland in actie zijn, dat we in het Middellandse-Zeegebied voorbereid moeten zijn, dat de luchtstrijd continu is en dat er veel voorbereidingen zijn getroffen, zoals mijn hartje al heeft aangegeven. Vriend onder de Gangway, moet hier thuis gemaakt worden. Ik hoop dat ik in deze crisis gratie zal krijgen als ik het Parlement vandaag niet uitgebreid toespreek. Ik hoop dat al mijn vrienden en collega's, of voormalige collega's, die getroffen zijn door de politieke wederopbouw, rekening zullen houden met het feit dat er geen ceremonie is gehouden waarmee we moeten optreden. Zoals ik al zei tegen degenen die tot deze regering zijn toegetreden, zou ik tegen het Parlement het volgende willen zeggen: "Ik heb niets te bieden behalve bloed, olie, tranen en zweet." We hebben voor ons een beproeving van het meest griezelige type. We hebben vele, lange maanden van strijd en lijden voor ons liggen. Wat is ons beleid? Ik kan u zeggen: Het is oorlog voeren door zee, land en lucht, met al onze kracht en met alle kracht die God ons kan geven. om oorlog te voeren tegen een monsterlijke tirannie , heb je nooit de duistere , betreurenswaardige catalogus van menselijke misdaad overtroffen . Dat is ons beleid. Wat is ons doel? Ik kan in één woord antwoorden: Het is overwinning, overwinning ten koste van alles, overwinning ondanks alle terreur, overwinning, hoe lang en hoe moeilijk de weg ook moge zijn; zonder overwinning is er geen overleving . Laat dat gebeuren. Geen overleving voor het Britse Rijk, geen overleving voor alles waar het Britse Rijk voor heeft gestaan, geen overleving voor de drang en de impuls van de eeuwen, die de mensheid naar haar doel zal leiden. Maar ik neem mijn taak op met hoop en hoop. Ik ben er zeker van dat onze zaak niet onder de mannen zal vallen. Op dit moment voel ik me gerechtigd om de hulp van iedereen in te roepen, en ik zeg: "Kom dan, laten we samen met onze verenigde kracht verder gaan."