Zelfportret van Vincent Van Gogh 1889 Horloge

Zelfportret van Vincent Van Gogh, olieverf op doek 1889, toont de kunstenaar tegen een donkere achtergrond van wervelende blauwe penseelstreken, draaiend naar een spookachtige blik op de kijker, zijn schilderspalet en kunstenaarspenselen in zijn hand. Het diepblauw-violet van zijn schilders schort contrasteert sterk met de sinaasappels, gelen en groenen van zijn haar, baard en gezicht, wat een sterk effect van complementaire kleuren veroorzaakt te midden van de maalstroom van expressionistische streken van snel aangebrachte olieverf. In de zomer van 1889 leed Van Gogh aan een mentale instorting die herstel vereiste in het asiel van Saint-Remy, en dit zelfportret was het eerste werk dat hij bij vrijlating uitvoerde toen hij niet in staat was om het schilderen van landschappen in het veld te hervatten. De onflatteuze behandeling van zijn eigen uiterlijk en emotionele staat roept de ronduit realistische zelfportretten van zijn voorganger Rembrandt op.