06 Julius Caesar 6th Ferrata Roman Legion Apparel Trui

Dit Legion, de "Ironclad", was een van de meest vooraanstaande legers van Caesar. Het werd door Pompey in Spanje in 65 v.Chr. opgevoed en zou in de eerste plaats moeten bewijzen dat de Spaanse krijgers in alle provincies van Rome tot de zwaarste behoren. Na jaren die in het oosten van Spanje waren gegraveerd, kwam de 6de bij Julius Caesar in Gaul in 58, en zat hij bij hem in zijn Gallic Campaigns, voordat hij naar Spanje terugkeerde. Toen Caesar in 49 de Rubicon overstak, verbleef de 6e in Spanje en werd de kwijting opgeschort. Toen Caesar de troepen van Pompey versloeg bij de slag om Ilerda, loste Caesar het Legion uit en betaalde ze genereus. Maar de renegade Pompeiaanse generaals herinnerde al snel bijna de helft van die veteranen. Deze zouden onder Pompey dienen in Pharsalus, waar er 1000 zouden worden gevangen. Verbaasde dood door Caesar betaalde hij deze troepen goed en als tegenprestatie voor het feit dat hij onder hem werkte, beloofde hij ze nooit samen te voegen met versterkingen of met andere legeringen. Ze zouden voortaan alleen marcheren, slechts 1000 man. Deze 1000 zouden de belangrijkste troepen van Caesar zijn, terwijl hij in Alexandrië belegd werd, waar ze meer dan de helft van hun kracht zouden verliezen en hun stempel op de geschiedenis zouden drukken. Later dienden ze onder hem uit bij de gevechten van Zela en Munda. Na de slag bij Munda in 45 v.Chr. werd de Legion ontbonden. Toen Octavian zijn eigen 6e Legion vormde in 41, gebruikte hij de overlevende veteranen van 6e Ferrata om de kern te vormen van zijn nieuwe Legion, dat de 6e Victrix werd. Na de moord op Caesar heeft Marcus Lepidus de 6de Ferrata opnieuw gevormd en aan Antony doorgegeven. Na het vechten op Philippi, werd het Legion naar het oosten gestuurd, waar ze Herod de Grote hielpen zijn troon te winnen. Het Legion vocht tegen de Parthianen, en nadat Antony was verslagen en Octavian Augustus werd, werd het Legion naar Syrië gestuurd, waar het voor de rest van zijn bestaan bleef. De basis van Samosata was meestal in Samosata. In 20 was het een van de Legions die de arenden herstelde die ze hadden genomen toen ze Crassus in Carrhae in 53 voor Christus hadden geslacht. Later vochten ze opnieuw tegen Armenië, de joden, de Armeniërs onder Trajan, Judaea, Afrika en Mesopotamië. Net als de meeste Caesarische Legions was het embleem de stier.