26 december Resting Santa bij de open haard Chris Kaart

De Kerstman zat op zijn stoel, slumped en uitgeput, met zijn lange witte baard rustend op zijn borst. Het felrode pak dat hij de avond ervoor droeg, was nu gekreukeld en onverzorgd. Zijn laarzen, meestal gepolijst tot een glans, waren gepoetst en stoffig vanaf de lange nacht van het leveren van cadeaus. De open haard naast hem kraakte met een paar overgebleven sintels, waardoor een warme gloed over de kamer uitwaaide. De geur van dennen en kaneel van de kerstboom vulde de lucht, waardoor een gezellige sfeer ontstond. Het pet van de kerstman was eraf gevallen, waardoor zijn kalende hoofd zichtbaar werd, en zijn ronde bril lag scheef op zijn neus. Hij ademde diep, zijn buik steeg op en viel ritmisch terwijl hij sliep. Het geluid van zijn zachte snurken was het enige geluid in de kamer, want de drukte van Kerstmis was eindelijk tot een einde gekomen. Het speelgoed en de geschenken die hij had geleverd waren nu verspreid over de kamer, bewijs van de vreugde en opwinding die het huis slechts een paar uur geleden had gevuld. Maar voor nu, Santa tevreden om te rusten.