[310] Vegvisir - Viking Silver Magic Runass Pingpongbal

Introductie van het Collectie "Viking Treasures" door Serge Averbukh, waarin convergerende mediapschilderijen van verschillende Viking-religies, artefacten en historische schatten worden getoond. Hier vind je mooie kunstwerken, met Vegvisir - Viking Silver Magic Runic Compass. Een Vegvisir (IJslandse "gebarentpost") is een IJslandse magische trap die bedoeld is om de toonder te helpen hun weg te vinden door het slechte weer. Het symbool is te vinden in de Huld Manuscript, die in 1880 in IJsland door Geir Vigfusson is verzameld (maar uit materiaal van vroegere oorsprong bestaat). Een blad van het manuscript verstrekt een afbeelding van de vegvisir, geeft zijn naam en verklaart in feite: "Als dit bord wordt meegenomen, zal je nooit de weg verliezen in stormen of slecht weer, zelfs als de weg niet bekend is". IJslandse magische kleppen (sigils) zijn symbolen die Galdrastafur in het IJslands worden genoemd, en worden met een magisch effect gecrediteerd in verschillende grimoires uit de 17e eeuw en later. Volgens het Museum of IJslandse Sorcery and Witchcraft waren de effecten die aan de meeste staven werden toegekend, zeer relevant voor de gemiddelde IJslanders uit die tijd, die meestal voor eigen gebruik waren en te maken hadden met harde klimatologische omstandigheden. Runes zijn de letters in een reeks verwante alfabetten, de runic alphabets, die werden gebruikt om verschillende Germaanse talen te schrijven voordat het Latijnse alfabet werd aangenomen en voor gespecialiseerde doeleinden daarna. De Scandinavische varianten zijn ook bekend als futhark; de Anglo-Saxon variant is futhorc. Runology is de studie van de runic alphabets, runic inscriptions, runestones, en hun geschiedenis. Runology is een gespecialiseerde tak van de Duitse taalkunde. De vroegste runic inscriptions dateren van ongeveer 150 AD. De personages werden over het algemeen vervangen door het Latijnse alfabet, aangezien de culturen die met stammen waren omgegaan, het christendom ondergingen, ongeveer 700 AD in Midden-Europa en 1100 AD in Noord-Europa. In Noord-Europa is echter nog steeds gebruik gemaakt van de start- en landingsbanen voor gespecialiseerde doeleinden. Tot aan het begin van de 20e eeuw werden op het Zweedse platteland voor decoratieve doeleinden rennen gebruikt in Dalarna en op Runic calendars.