[600] Sacred Celtic Silver Knot Cross Papieren Bordje

Introductie van het Collectie "Celtic Treasures" van Serge Averbukh, waarin nieuwe media-schilderijen te zien zijn van schatten en kunstwerken die worden toegeschreven aan verschillende oude Keltische culturen. Hier vind je stukken met Sacred Celtic Silver Knot Cross. Let op: Beperkte edities van 21, die als "Originals" zijn vermeld, zijn beschikbaar voor dit stuk (gelieve mij rechtstreeks te contacteren voor meer informatie). Elke beperkte druk van de uitgave komt met certificaat van echtheid. Het is individueel ondertekend, genummerd, en persoonlijk verbeterd door de kunstenaar om zijn unieke karakter te verzekeren. Deze worden geproduceerd met behulp van de fijnste archiefmaterialen en worden, tenzij anders wordt verzocht, in een buis verscheept (er kunnen extra kosten worden aangerekend). De Celts waren mensen in het IJzeren tijdperk en Mideval Europa die Keltische talen spraken en culturele overeenkomsten hadden, hoewel het relatie tussen etnische, linguïstische en culturele factoren in de Keltische wereld onzeker en controversieel blijft. De precieze geografische spreiding van de oude Celts wordt eveneens betwist; met name de wijze waarop de IJzeren Leeftijd in Groot-Brittannië en Ierland als Celts moet worden beschouwd, is een onderwerp van controverse geworden. De geschiedenis van het pre-Keltische Europa blijft zeer onzeker. Volgens één theorie ontstond de gemeenschappelijke wortel van de Keltische talen, een taal die bekend staat als Proto-Celtic, in de Late Bronze Age Urnfield cultuur in Midden-Europa, die zich vanaf ongeveer 1200 voor Christus ontwikkelde. Bovendien waren volgens een theorie die in de 19e eeuw werd voorgesteld de eerste mensen die als Keltisch werden beschouwd de mensen van de IJzeren Ouderdom-cultuur in Midden-Europa (c. 800-450 voor Christus), genoemd voor de grove vondsten in Hallstatt, Oostenrijk. Zo wordt dit gebied soms het "Keltische thuisland" genoemd. Door of tijdens de latere periode La Tène (c. 450 v.Chr. tot aan de Romeinse overwinning) zou deze Keltische cultuur zich hebben uitgebreid door verspreiding of migratie naar de Britse eilanden (Insular Celts), Frankrijk en de Lage Landen (Gauls), Bohemen, Polen en een groot deel van Midden-Europa, het Iberisch schiereiland (Celtiberians, Celtici, Lusitanians en Gallaeci) en Italië (Canegrate, Golasi) eccanen en Cisalpine Gauls) en, na de Gallieke invasie van de Balkan in 279 v.Chr., tot in het oosten tot in het centrum van Anatolië (Galatianen). Tegen het midden van het eerste millennium AD, met de uitbreiding van het Romeinse Rijk en de Grote Migratie (Migratieperiode) van Germaanse volkeren, waren de Keltische cultuur en de Insular Celtic beperkt tot Ierland, de westerne en noordelijke delen van Groot-Brittannië (Wales, Schotland en Cornwall), het eiland Man en Bretagne. De cultuur van Insular Celtic werd gediversifieerd in die van de Gaels (Iers, Schots en Manx) en de Brythonic Celts (Welsh, Cornish, en Bretons) van de middeleeuwse en moderne tijd. Een moderne "Keltische identiteit" werd gebouwd als onderdeel van de Romanticist Celtic Revival in Groot-Brittannië, Ierland en andere Europese gebieden, zoals Portugal en Spanje. Vandaag de dag worden de Ierse, Schotse Gaelic, Welsh en Breton nog steeds gesproken in delen van hun historische gebieden, en worden Cornish en Manx opnieuw in leven gehouden.