Ankh Egyptian Hieroglyphic Symbols Life Key Black Briefkaart

Egyptische goden worden vaak geportretteerd met een lus die ze dragen, of met een hand in elke hand, met armen die over hun borst kruisen. De oorsprong van het symbool blijft een mysterie voor de Egyptenaren en er is geen enkele hypothese algemeen aanvaard. Een van de vroegste suggesties is die van Thomas Inman, die voor het eerst in 1869 werd gepubliceerd: [Het] is het symbool van het leven dat Egyptenaren het symbool van het leven noemen Het wordt ook het 'behandelde kruis' of de ruwe ansata genoemd. Het vertegenwoordigt het mannelijke drieluik en de eenheid vrouw, in een fatsoenlijke vorm. Er zijn weinig symbolen die vaker voorkomen in de Egyptische kunst. In sommige opmerkelijke beeldhouwwerken, waar de stralen van de zon in de handen worden afgebeeld als eindigend, zijn de aanbiedingen die deze geven veel een ruw antwoord, dat symbolisch is voor de waarheid dat een vruchtbare unie een geschenk is van de godheid. E. A. Wallis Budge beweerde dat het symbool ontstond als de gordel van de moedergodin Isis (citaat nodig), een idee dat Wolfhart Westendorf aansloot met de notie dat zowel de ankh als de knoop van Isis werden gebruikt als stropdas op ceremoniële gordijnen. Sir Alan Gardiner speculeerde dat het een zandriem was, met de lus rond de enkel. Het woord voor zandriem werd ookḫ gespeld, hoewel het anders uitgesproken kan zijn. De ankh komt vaak voor in Egyptische tombe-schilderijen en andere kunst, vaak binnen handbereik van een god of godin in afbeeldingen die de goddelijkheid van het hiernamaals vertegenwoordigen en die het geschenk van het leven aan de mummie van de dode geven; dit zou een symbool zijn voor de conceptie - daad [ vermelding nodig ] . Bovendien werd een ankh vaak gedragen door Egyptenaren als amulet, alleen of in verband met twee andere hiërogliefen die "kracht" en "gezondheid" betekenen (zie de uitlegging van Djed en was, hierboven). De spiegels van geslagen metaal werden ook vaak gemaakt in de vorm van een ankh, hetzij om decoratieve redenen, hetzij om een waargenomen uitzicht in een andere wereld te symboliseren [aanhaling nodig]. De ankh was bijna nooit in zilver getekend; als zonnesymbool hebben de Egyptenaren bijna altijd belangrijke voorbeelden hiervan gemaakt (voor tomaten of andere doeleinden) uit het metaal dat zij het meest met de zon in verband brengen, goud. Een vergelijkbaar metaal zoals koper, dat tot een hoog glas is gepolijst, werd soms ook gebruikt. De ankh verscheen ook vaak op munten uit het oude Cyprus. In sommige hoesjes, met name met de vroege munt van koning Euelthon van Salamis, verscheen de letter ku uit de Cypriotische syllabary in de cirkel van de kroon, die Ku(prion) (Cyprioten) vertegenwoordigde. Tot op de dag van vandaag wordt de ankh ook gebruikt om de planeet Venus te vertegenwoordigen (waarvan de naam, de godin Venus of Aphrodite, voornamelijk op het eiland werd gedragen) en de metalen koper (waarvan de zware mijnbouw Cyprus zijn naam gaf). David P. Silverman merkt het opvallende voorbeeld van hoe de afbeelding van de oude Egyptische Ankh door de kopten werd bewaard in hun afbeelding van het Christelijke kruis. Sinds de jaren '60 is het een populair symbool binnen diverse subculturen (zoals Hippies en Gothics). De ankh blijft populair onder de neopagaanse religieuze en spirituele bewegingen als symbool voor een verscheidenheid aan concepten die verband houden met leven, onsterfelijkheid en het occulte.