Bewijs van aanzienlijk water op martiaans oppervla poster

Cross-bedding Evidence for Underwater Origin Interpretations of cross-lamination models voorgesteld als aanwijzingen voor de oorsprong onder stromend water van het martitisch gesteente genaamd â€oeLast Chance† zijn gemarkeerd op deze afbeeldingen genomen door de panoramische camera en microscopische beeldvormer (MI Mosaic) op NASA Mars Exploration Rover Opportunity. De rode pijlen wijzen op kenmerken die kruislaminatie in het gesteente in een afbeelding met panoramische camera suggereren, genomen op een afstand van 4,5 meter (15 voet) tijdens de 17e sol van Opportunity (10 februari 2004). De samengevoegde sets van fijne lagen in hoeken van elkaar (kruisverlichting) zijn tot 1,4 cm dik. Voor schaalverdeling is de afstand tussen twee verticale scheuren in het gesteente ongeveer 7 centimeter (2,8 inch), zoals te zien is in het afbeelding van de panoramische camera. De eigenschap die door de middelrode pijl wordt aangegeven, duidt op een patroon dat de doorsnede van de dwarsdoorsnede wordt genoemd en dat waarschijnlijk wordt geproduceerd wanneer er watervormige sinueuze rimpels in het onderwatersediment stromen en de rimpels naar één richting worden geduwd. De richting van de oude stroom zou vanuit dit perspectief naar of van de lijn van het zicht zijn geweest. De rode onderste en bovenste pijlen wijzen naar kruiselingse laminesets die consistent zijn met onderwaterrimpels in het sediment en die zijn verplaatst in water dat vanuit dit perspectief links naar rechts stroomt. De gele pijlen wijzen op plaatsen in het uitzicht van de panoramische camera die correleren met plaatsen in het uitzicht van de microscoop van dezelfde rots. Het microscopische uitzicht is een mozaïek van enkele van de 152 microscopische beeldvormers lijsten van Last Chance die Opportunity op solen 39 en 40 (3 en 4 maart 2004) heeft overgenomen. Dit uitzicht shows kruis laminatie die wordt uitgedrukt door lijnen die van links naar rechts neerwaarts gaan, gevolgd door zwarte lijnen in de tolkenbekleding. Deze dwars-lamineerlijnen zijn verenigbaar met het onderdompelen van vliegtuigen die oppervlakken zouden hebben gevormd aan de onderstroom van trekkende rimpels. De interpreterende blauwe lijnen wijzen op grenzen tussen mogelijke reeksen dwars-laminae. Bewijs van verzonken sediment Geologisch onderzoek van beddingtexturen wijst op drie stratigrafische eenheden in een gebied met de naam "Slickrock" in het martiaanse steenoutcrop dat de opportuniteit van NASA gedurende enkele weken heeft onderzocht. Interpretieve blauwe lijnen in het bovenste afbeelding (Slickrock Pancam) geven de grenzen tussen de eenheden aan. De bovenste blauwe lijn kan samenvallen met een roosteroppervlak. De onderste en bovenste eenheden hebben kenmerken die duiden op rimpels of vroege vervorming van zacht sediment. De centrale eenheid wordt gedomineerd door fijne, parallelle stratificatie, die door windmolens had kunnen worden geproduceerd. Kans nam het onderliggende afbeelding van een afstand van 2,1 meter (6,9 voet) tijdens de 45ste sol van de rover op Mars (10 maart 2004). De kenmerken met rode letters in het bovenste panoramische uitzicht zijn ook afgebeeld in een vergroting van delen van het afbeelding â€" (Slickrock Zoom-in). "A" is een gekleurd oppervlak dat wordt gekenmerkt door een beknotting van de onderliggende fijne lagen, of laminae. "B": een mogelijk zacht sediment dat bedekt wordt door een "teepee"-vormige structuur. "C" shows een mogelijke rimpeling onder de pijl en een mogelijke rimpelkruisverlichting links van de pijl, langs het oppervlak waarop het pijluiteinde aanraakt. "D" is een schuuroppervlak of rimpeldallaminatie. Deze kenmerken komen overeen met de sedimentatie op een vochtig oppervlak waar ook windgerichte processen kunnen hebben plaatsgevonden. Bewijs van de waterstroom van de anticast Het uitzicht van de laatste kantelpancam van het onderste deel van het martiaan gesteente, "Last Chance" genoemd, shows die dicht bij de textuur staan, geïnterpreteerd als kruislaminatie-bewijs dat sedimenten die het gesteente vormen in stromend water zijn neergezet. De opportuniteit van NASA nam het oorspronkelijke afbeelding over tijdens de 38ste sol van de rover in de Meridiani Planum van Mars (2 maart 2004). In het centrale deel van het afbeelding suggereert de dip van fijne lagen in hoeken naar elkaar (kruisverlichting) dat het water dat tot de kruislaminatie leidde van links naar rechts stroomde. De interpretieve zwarte lijnen sporen deze dwars-laminae. Interpretieve blauwe lijnen geven de grenzen aan van mogelijke sets van cross-laminae. Het onderste uitzicht (Laatste Kans Visualisatie) is een driedimensionale visualisatie van dit deel van de rots en het biedt extra details van de dwars-laminatie. De visualisatie en het afbeelding van de panoramische camera worden vergeleken met het show van een correlatiepunt (gele pijl).