Bijkantoren van de amandelboom in Blossom, Van Gog Magneet

Vincent Willem van Gogh (30 maart 1853 - 29 juli 1890) was een Nederlandse postimpressionist schilder die een van de beroemdste en invloedrijkste figuren in de geschiedenis van de Westerne kunst is. In iets meer dan 10 jaar creëerde hij ongeveer 2.100 kunstwerken, waaronder ongeveer 860 olieschilderijen, waarvan het grootste deel dateert van de laatste twee jaar van zijn leven. Ze omvatten landschappen, nog steeds liften, portretten en zelfportretten, en worden gekenmerkt door gedurfde kleuren en dramatisch, impulsief en expressief penseelwerk dat heeft bijgedragen tot de fundamenten van moderne kunst. Hij was niet commercieel succesvol en zijn zelfmoord op 37 kwam na jaren van psychische ziekte, depressie en armoede. Van Gogh, geboren in een familie van de hogere middenklasse, tekende als kind en was serieus, stil en doordacht. Als jong man werkte hij als kunsthandelaar, vaak onderweg, maar werd depressief nadat hij naar Londen was overgebracht. Hij keerde zich naar religie en bracht tijd door als protestantse missionaris in Zuid-België. Hij trok in slechte gezondheid en eenzaamheid voordat hij in 1881 schilderij begon, nadat hij naar huis was verhuisd met zijn ouders. Zijn jongere broer Theo steunde hem financieel, en de twee bleven een lange brief achter. Zijn vroege werk, meestal nog steeds liften en foto's van boerenarbeiders, bevat weinig tekenen van de levendige kleur die zijn latere werk onderscheidde. In 1886 verhuisde hij naar Parijs, waar hij leden van de avant-garde ontmoette, waaronder Émile Bernard en Paul Gauguin, die reageerden tegen de impressionistische gevoeligheid. Toen zijn werk zich ontwikkelde, creëerde hij een nieuwe aanpak van nog steeds levende dieren en plaatselijke landschappen. Zijn schilderijen werden helderder in kleur toen hij een stijl ontwikkelde die zich volledig realiseerde tijdens zijn verblijf in Arles in het zuiden van Frankrijk in 1888. In deze periode heeft hij zijn onderwerp uitgebreid tot olijfbomen, tarwevelden en zonnebloemen. Van Gogh leed aan psychotische episodes en waanvoorstellingen en hoewel hij zich zorgen maakte over zijn mentale stabiliteit, verwaarloosde hij vaak zijn lichamelijke gezondheid, eet hij niet goed en drink hij zwaar. Zijn vriendschap met Gauguin eindigde na een confrontatie met een razor toen hij, in een woede, een deel van zijn linker oor afsneed. Hij bracht tijd door in psychiatrische ziekenhuizen, waaronder een periode op Saint-Rémy. Nadat hij zichzelf had ontslagen en naar de Auberge Ravoux in Auvers-sur-Oise in de buurt van Parijs was verhuisd, kwam hij onder de hoede van de homeopathische dokter Paul Gachet. Zijn depressie ging door en op 27 juli 1890 schoot Van Gogh zichzelf in de borst neer met een Lefaucheux-revolver. Hij stierf twee dagen later aan zijn verwondingen. Van Gogh was tijdens zijn leven niet succesvol en werd beschouwd als een gek en een mislukking. Hij werd beroemd na zijn zelfmoord, en bestaat in de publieke verbeelding als het quintessante, verkeerd begrepen genie, de kunstenaar ""waar de discourses over waanzin en creativiteit samenkomen". Zijn reputatie begon aan het begin van de 20e eeuw te groeien, toen elementen van zijn schilderstijl werden opgenomen in de Fauves en de Duitse expressionisten. Hij heeft in de daaropvolgende decennia een groot kritisch, commercieel en populair succes behaald, en hij wordt herinnerd als een belangrijke maar tragische schilder, wiens verontrustende persoonlijkheid het romantische ideaal van de gefolterde kunstenaar typt. Vandaag de dag behoren de werken van Van Gogh tot 's werelds duurste schilderijen die ooit verkocht zijn. Zijn nalatenschap wordt vereerd door een museum in zijn naam, het Van Gogh Museum in Amsterdam, dat het grootste collectie van zijn schilderijen en tekeningen ter wereld bezit. Citaat:Wikipedia