Cunard Line New York Liverpool 1875 Stropdas

"Voor veiligheid en comfort, neem de oude betrouwbare klankkaart. Opgericht in 1840. Vier keer per week zeilen. Voor alle Europese punten. Tussen New York en Liverpool. P.H. Du Vernet, General Western Agent, North West Corner Clark en Randolph Streets, Chicago." Cunard Line is een Amerikaans, Brits scheepvaartbedrijf. Het is al meer dan een eeuw een toonaangevende exploitant van passagiersschepen op de Noord-Atlantische Oceaan. In 1839 kreeg de in Canada geboren Samuel Cunard de eerste Britse trans-Atlantische postovereenkomst voor chauffeurs en het volgende jaar werd de Britse en Noord-Amerikaanse Royal Mail Steam-Packet Company opgericht om de vier pioniers van de padle op de route Liverpool-Halifax-Boston te exploiteren. Gedurende het grootste deel van de komende 30 jaar, hield Cunard de Blauwe Riband voor de snelste Atlantische reis. In de jaren '70 viel echter de boomgaard achter zijn rivalen, de White Star Line en de Inman Line. Om aan deze wedstrijd te voldoen, werd de onderneming in 1879 gereorganiseerd als Cunard Steamship Company, Ltd, om kapitaal aan te trekken. White Star trad in 1902 toe tot de Amerikaanse International Mercantile Marine Co. De Britse regering verstrekte Cunard aanzienlijke leningen en een subsidie voor de bouw van de twee superliners die nodig waren om haar concurrentiepositie te behouden. Van 1909 tot 1929 hield Mauretania de Blauwe Riband. Het zinken van haar zusterschip Lusitania in 1915 was een van de oorzaken van de komst van de Verenigde Staten in de Eerste Wereldoorlog. Eind jaren 20 werd Cunard geconfronteerd met nieuwe concurrentie toen de Duitsers, Italianen en Fransen grote prestigeschepen bouwden. Cunard werd gedwongen om de bouw op zijn eigen nieuwe superliner op te schorten vanwege de Grote Depressie. In 1934 bood de Britse regering Cunard-leningen aan om de koningin Mary af te maken en een tweede schip te bouwen, de koningin Elizabeth, op voorwaarde dat Cunard fuseerde met de toen in de problemen zijnde White Star-lijn om Cunard White-Star Ltd te vormen. Cunard bezat twee derde van de nieuwe onderneming. Cunard kocht het aandeel van White Star in 1947; de naam werd in 1950 teruggegeven aan de Cunard Line. Winston Churchill schatte dat de twee koninginnen de Tweede Wereldoorlog met minstens een jaar hebben bekort. Aan het einde van de oorlog heeft Cunard zijn positie als de grootste Atlantische passagierslijn herwonnen. Tegen het midden van de jaren '50 opereerde het 12 schepen naar de Verenigde Staten en Canada. Na 1958 werden transatlantische passagiersschepen steeds onrendabeler door de invoering van straalvliegtuigen. Cunard trok zich in 1968 terug uit zijn jaar-round-dienst om zich te concentreren op cruiseschepen en transatlantische zomerreizen voor vakantiegangers. De koningin Elizabeth 2 (QE2) werd vervangen door de koningin, die was ontworpen voor de tweeledige rol. In 1998 werd Cunard overgenomen door de Carnival Corporation en vijf jaar later werd QE2 vervangen door de koningin Mary 2 (QM2). De lijn exploiteert ook de koningin Victoria (QV) en de aanstaande koningin Elizabeth (QE), die in 2010 in gebruik moet worden genomen. Sir Samuel Cunard, 1st Baronet (21 november 1787 - 28 april 1865) was een in Canada geboren Britse scheepsmagnate die de Cunard Line oprichtte. De zakelijke vaardigheden van Cunard waren al op jonge leeftijd zichtbaar en op 17-jarige leeftijd was hij de baas over zijn eigen winkel. Later sloot hij zich aan bij zijn vader in de familiehoutsector, die hij uitbreidde tot steenkool, ijzer, scheepvaart en walvisvangst. Tijdens de oorlog van 1812 heeft Cunard zich als dienstplichtige in het tweede bataljon van het Halifax-regime van milities en roos tot de rang van kapitein aangeboden. Hij bekleedde veel publieke functies, zoals de commissaris voor vuurtoren, en behield een reputatie van niet alleen een zwakke zakenman, maar ook een eerlijke en genereuze burger. Cunard was een zeer succesvolle ondernemer in de Halifax-scheepvaart en een van de twaalf personen die de zaken van Nova Scotia domineerden. Vroege investeringen in stoom omvatten mede de oprichting van de stoomferrymaatschappij in de haven van Halifax en een investering in de baanbrekende staalindustrie Royal William. Cunard ging naar het Verenigd Koninkrijk, waar hij een bedrijf oprichtte met een aantal andere zakenlieden om te bieden op de rechten om een trans-Atlantische postdienst tussen het Verenigd Koninkrijk en Noord-Amerika te exploiteren. De onderneming was succesvol in haar bod en werd later Cunard Steamships Limited. In 1840 voerde de eerste stuurpost van de onderneming, de Britannia, van Liverpool naar Halifax, Nova Scotia en naar Boston, Massachusetts, met Cunard en 63 andere passagiers aan boord, waarmee het begin van een geregelde passagiers- en vrachtdienst werd aangegeven. Cunard's bedrijf heeft een lange, ongekende reputatie opgebouwd op het gebied van snelheid en veiligheid, en heeft van zeelieden een succes gemaakt tegenover vele potentiële rivalen die schepen en fortuin verloren hebben. De welvarende onderneming heeft uiteindelijk veel andere ondernemingen overgenomen, zoals de Canadian Northern Steamships Limited, en haar belangrijkste concurrent, de White Star Line, de eigenaars van de misfated Titanic. Daarna domineerde Cunard de Atlantische passagiershandel met enkele van 's werelds beroemdste voerders, zoals de RMS Queen Mary en RMS Queen Elizabeth. Zijn naam woont vandaag in de Cunard Line, nu een prestigieuze tak van het cruisepark Carnival Line.[2] Cunard bezat een aantal bedrijven in Canada. Zijn kolenbedrijf, dat hij kocht om zijn schepen te bedienen, is nog steeds een van de belangrijkste brandstofbedrijven van Nova Scotia, hoewel het tegenwoordig eigendom is van de Irving Family of New Brunswick. Hij beheerste ook houtkapactiviteiten en op een bepaald moment bezat hij een zevende van Prince Edward Island. Een passagiersschip is een schip waarvan de hoofdfunctie bestaat in het vervoeren van passagiers. Onder deze categorie vallen niet vrachtschepen met accommodatie voor een beperkt aantal passagiers, zoals de alomtegenwoordige twaalf-passagiersschepen, die eenmaal gemeenschappelijk zijn op de zeeen waar het personenvervoer ondergeschikt is aan het goederenvervoer. Het type omvat echter wel veel klassen schepen die bedoeld zijn om een aanzienlijk aantal passagiers en vracht te vervoeren. Tot voor kort waren vrijwel alle zeevaartlijnen in staat om post, vracht, expresvracht en andere vracht te vervoeren, naast de bagage van passagiers, en waren ze uitgerust met laadruimten en dijken, koningspunten of andere ladingoverslaguitrusting voor dat doel. Alleen in recentere zeeschepen en in vrijwel alle cruiseschepen is deze vrachtcapaciteit weggewerkt. Terwijl passagiersschepen gewoonlijk deel uitmaken van de koopvaardijschepen, worden passagiersschepen ook als troepenschepen gebruikt en worden zij vaak als zeeschepen besteld wanneer zij voor dat doel worden gebruikt.