Dansen op zuiver water in een blauw meer perfect poster

Water, de adem van de aarde, helder als vergeten slaapliedjes, zacht als maanlicht op slaapgolven. Het herfst uit de lucht als een belofte, weeft door steen en wortel, zingt in rivieren, zucht in regen. Het is de eerste wieg, het zachte getij van de baarmoeder, de zilveren draad die zaad tot bloei brengt, wolk tot berg, ziel tot bodem. Zonder dat vergeet de wereld te dromen - velden worden stil, lippen groeien stil. In elke druppel ontvouwt zich een verhaal: van opkomend leven, van dorst, van tijd die kort in vloeiende genade wordt vastgehouden. Water is niet alleen nodig, het is weten. Het herinnert ons, zelfs als we het vergeten te onthouden.