De potloodnevel: restanten van een geëxplodeerde s poster

Remnanten van een ster die duizenden jaren geleden ontplofte, creëerden een hemelse abstracte portret, zoals vastgelegd in dit NASA Hubble Space Telescope afbeelding van de Potcil Nebula. Officieel bekend onder de naam NGC 2736 maakt de Potcil Nebula deel uit van de resten van de grote Vela supernova, gelegen in de zuidelijke constellatie Vela. De lineaire verschijning van de nebula, die in de jaren veertig door Sir John Herschel werd ontdekt, bracht zijn populaire naam teweeg. De vorm van de nebula suggereert dat het deel uitmaakt van de supernova-schokgolf die onlangs een gebied van dicht gas heeft gekend. Het is deze interactie die ervoor zorgt dat de nevel gloeit, als een gelaagd vel. In deze momentopname kijken astronomen langs de rand van het golvende gasvel. Dit uitzicht show grote, verfijnde continuvezelstructuren, kleinere heldere gasknoppen en vlekken diffuse gassen. Het Hubble Heritage Team gebruikte de Geavanceerde Camera voor Onderzoeken in Oktober 2002 om nebula waar te nemen. De regio van de Potcil Nebula die in dit afbeelding is opgenomen, is ongeveer driekwart van een lichtjaar breed. De overblijvende Vela supernova is 114 lichtjaren (35 parsecs) over de hele lijn. Het restant is ongeveer 815 lichtjaren (250 parsec) verwijderd van ons zonnestelsel. Het lichtgevende uiterlijk van de nebula komt uit dichte gasgebieden die door de supernova-shock zijn getroffen. Naarmate de schokgolf door de ruimte reist [van rechts naar links in het afbeelding], wordt het in interstellair materiaal geramd. Aanvankelijk wordt het gas tot miljoenen graden verwarmd, maar vervolgens wordt het afgekoeld, waarbij het optische licht dat zichtbaar is in het afbeelding wordt uitgestraald. De kleuren van de verschillende regio's in de nebula geven aanwijzingen over dit koelproces. Sommige regio's zijn nog steeds zo heet dat de uitstoot wordt beheerst door geïoniseerde zuurstofatomen, die blauw in het afbeelding gloeien. Andere regio's hebben meer gekoeld en zien rode uitstoten in het afbeelding (koelere waterstofatomen). In deze situatie show kleur de temperatuur van het gas. De nebula is zichtbaar in dit afbeelding omdat het gloeit. De supernova-explosie liet een draaiende pulsar achter in de kern van de regio Vela. Gebaseerd op de snelheid waarmee de pulsar vertraagt, schatten astronomen dat de explosie ongeveer 11.000 jaar geleden kan hebben plaatsgevonden. Hoewel er geen historische gegevens over de ontploffing beschikbaar zijn, zou de Vela supernova 250 keer helderder zijn geweest dan Venus en zou het gemakkelijk zichtbaar zijn geweest voor zuidelijke waarnemers op klaarlichte dag. De tijd van de ontploffing zou, als het juist was, impliceren dat de explosie van het initiaal materiaal van de ster duwde op bijna 22 miljoen mijl per uur. Naarmate het restant van de Vela supernova zich uitbreidt, neemt de snelheid van de bewegende gloeidraden, zoals de potlood Nebula, af. De potloodnevel beweegt bijvoorbeeld ongeveer 400.000 mijl per uur.